07-05-2015, 10:54 PM
(آخرین ویرایش: 07-05-2015, 10:58 PM، توسط Devil Prince.)
(07-05-2015, 08:28 PM)PWLG نوشته است: معلومه نویسنده خیلی حال کرده با بازیسلام خدمت PWLG عزیز
حق هم داره، این بازی، از معدود عناوینی بود که نزدیک 4، 5 بار تا آخر رفتم و کلی کیف کردم ولی به نظرم داستان به اون خوبی که شما میگی نیست!
داستان ضعف های زیادی داره، شخصیت پردازی ها اکثرا تو دیوارن! دشمنا اصلا خوب در نیومدن! از بین باس ها، فقط آرمسترانگ و سم خوب شخصیت پردازی شدن! بقیه نصفه بود.
انگیزه رایدن واسم قابل درک نبود، این رایدن، در مقایسه با اون رایدنی که تو MGS4 دیدم، بیشتر حکم یه جانی و روانی احمق رو داشت! اصلا تو MGS4 هرجا رایدن رو میدیدم میخواستم به احترامش بلند شم کف بزنم واسه کاراش، حرفاش، دیالوگاش ولی تو این یه جورایی چت میزد، دیز موضوع رو میفهمید، الکی میخواست به خودش بقبولونه که کارش درسته و این قتل ها لازمه! اصلا خیلی از کاراش قابل درک نیست. در کل به داستان بازی هیچ فرصت و بهایی ندادن و از سر و ته همه چیش زده بودن!
"اسپویل"
تا میای با میسترال آشنا شی، باید بکشیش، میای با ولف اشنا شی، میکشیش، اصلا نمیفهمیم اون روسیه ایه چرا با مرگ میسرال، خودشو کل تشکیلات رو میفرسته رو هوا یا ولف چرا دم از آزادی میزد؟ یه هوش مصنوعی از آزادی چی میفهمه؟ همین ولف خودش میتونست آخرت شخصیت پردازی بشه! اون 4تا رفیقای رایدن هم که کلا ایفاگر نقش هویج بودن!
اینکه شما با داستان حال کردی یه طرف ولی خود داستان در عین اینکه جالب و جذاب بوده ولی ضعف های زیادی رو هم داشته و خیلی جای کار داشت!
حیف شد، حیف که بازی دست پلتینوم افتاد! اونی که خود کوجیما داشت میساخت، هم داستانش بهتر بود (بین وقایع نسخه 2 و 4) هم گرافیکش فوق العاده بود! درحال حاظر هم که ظاهرا به لطف کونامی کل فرانچایز متال گیر مرده!
ممنون از نقد خوبتون
خب مثل اینکه بحث طولانی رو در پیش داریم.
شخصیت پردازی Kevin، Boris و Courtney در حد سناریو هایی که واسشون نوشته شده بود، خوب بود. به خصوص برای Kevin و Boris. حالا درسته شخصیت Courtney یه مشکلات جزئی داشت که اصلا به چشم نمی یاد. Doktor هم که واقعا فوق العاده بود. هم ساده بود. هم منظبط که تعاملش با رایدن که شخصیتی سرزنده، خود سر و احساسی داشت، واقعا جالب بود. در ضمن یه نکته هست که باید متذکر بشم. بازی یه قابلیت خوبی داشت و اون این بود که میشد در هر زمان به گفتوگو با دوستان رایدن (به جز صحبت های اجباری و درون داستانی) پرداخت. این موضوع سبب میشد تا این شخصیت ها در ذهن بازیکنان به خوبی شکل بگیرند و این گقتوگو ها شخصیت پردازی اونها رو کامل می کرد. این از این.
والا من نمی دونم تو دیگه از جون این باس ها چی می خواستی؟ Samuel و اون Armstrong که هیچی؛ هر دو هم عقیده ایم. ولی من در تعجبم که چرا شخصیت پردازی شخصیت Monsoon نظرت رو جلب نکرد! شخصیت پردازی ایشون حتی از Sam هم بهتر بود. صحبت هاش در کنار آسمون خراش در زیر هوای بارونی رو به یاد بیار. Monsoon آنچنان قشنگ صحبت کرد که من رو قشنگ قانع کرده بود؛ البته بعدش حرف های Raiden واسم خیلی قانع کننده تر بودن. Monsoon چنان ابهتی داشت که Sam کنارش جرات عرض اندام نداشت و انگار ازش می ترسید. حالا درسته دو باس Sundowner و Mistra در حد باس های دیگه نبودند ولی همچین که شما میگی هم نصفه نبودند. Mistra که با صحبت درباره گذشته اش باعث ایجاد یه آشنایی نسبی برای بازیبازان شد. من که هرچی فکر می کنم می بینم بیشتر بازی ها حتی این پیش زمینه ها رو هم برای باس هاشون ارائه ندادن. همون DMC 5 مثلا. پردازش باس اخبار گو (فکر کنم اسمش News Man بود یا یه همچین چیزی. همونی که فقط کله داشت) خوب بود؟ اصلا پردازش شده بود مگه؟ یا خیلی از عناوین دیگه که فقط گفتن بکش تو با دلایلش چی کار داری؟! در کل باید بگم که خیلی کم پیش میاد که پردازش باس ها و دشمنان دیگه شاهکار باشه (جوکر) و نمیشه از همه ی باس ها این انتظار رو داشت.
می رسیم به رایدن.
چه انگیزه ای بهتر از انتقام وجود داره؟ همین اسنیک هم انگیزش تو نسخه ی 5 تقریبا همینه که احتمالا با پیشروی در داستان دچار تحولاتی میشه. درست مثل همین بازی که اولا قضیه کاری بود ولی با کمی پیشروی در داستان بازی وارد حالتی شخصی و در اواخر بازی هم که قالبی وطن پرستانه پیدا کرد. چه انگیزه ای بهتر از اینکه تلاش کنی تا هیچ کسی به سرنوشت تلخ تو دچار نشه؟ عصبی شدن رایدن در این نسخه هم کاملا منطقی هست. در متال گیر های دیگه همیشه مشغله های رایدن حالتی کاری داشتند ولی در این نسخه مسائل به شدت شخصی شدند. رایدن بار ها و بار ها با گذشته ی تلخش رو به رو شد و به خاطرش توسط دشمنان تحقیر شد. حالا می خوای عصبانی نشه؟ تو نسخه های قبلی هیچ وقت به طور مفصل به گذشته ی شوم رایدن اشاره ای نشده بود. دیالوگ هاش هم به نظر من که واقعا عالی بود. هیچ وقت حرف بی خودی نمی زد. انقدر جملات قشنگ به کار می برد که تعدادشون از دستم در رفته. چند تاش رو در بالا آوردم. این که میگی دیر قضیه رو میگرفت منو متعحب میکنه. رایدن این قدر تخصصی درباره ی هوش مصنوعی و دزدیدن مغز بچه ها حرف میزد که من در دکتر نبودنش شک کردم!
!Praise Prince of Persia