09-02-2015, 08:49 PM
تشکر میکنم از علی عزیز بابت مطلب مفید و خوبش.
قصد ندارم از مقاله اشکال بگیرم، ولی چون فن اسپلینترسل هستم برخود لازم میدونم که نکاتی که لازمه بگم بهت.
اول اینکه اصلا از فونت شیوا و جذابی استفاده نکردی. بازی ای به این ابهت، نیازمند یه مقاله نگارش شده و زیبا هستش. ولی حیف ... یوبیسافت هم یوبیسافتهای قدیم. این سری رو بهش جون دوباره داد ولی الان یه مدتیه اونطور که باید و شاید خوب عمل نمیکنه. با این جمله ای که گفتی " در این میان یوبی سافت حرفی برای گفتن دارد این شرکت فرانسوی همیشه در عرضه سری بازی های خود یک گام جلو تر وموفق بوده است " زیاد موافق نیستم.
بازم تاکید میکنم، این سری یه مقاله نگارش شده و زیبا رو می طلبه و غلطهای املایی و اشتباهای نگارشی توی خیلی جاها تو ذوق میزنه.
یه سوالی دارم. چرا برای عکس نسخه سال 2002 رفتی عکس نسخه کانوکشن رو گذاشتی؟ عکس همون نسخه رو میذاشتی خیلی بهتر بود.
" یوبی سافت برای نخستین بار در سال 2002 اولین بازی سبک مخفی کاری خود را با نام Tom Clancy's Splinter cell عرضه نمود " مطمئنی نخستین بار؟؟ کاشکی یه سرچ ساده تو ویکی میزدی. درمورد اطلاعات نسخه اول موافق نیستم باهات. " باعث این شد در خود بازی نور و تاریکی به خوبی جلو بدهد. " اتفاقا از نظر شخص بنده یکی از نقاط ضعف بازی نورپردازی بود. یه چیز اشتباهی که به کار گرفتی، استفاده از دو لغت " نور و تاریکی " در کنار هم هستش. این دو، ماهیتشون جداست و حتی توی مراحل ساخت بازی، ربط آنچنانی به هم پیدا نمیکنن. فقط سازیگاری که توی دنیای واقعی با هم پیدا کردن موجب شده که خیلی ها بیان توی صنعت ویدیوگیم هم این دو رو کنار هم قرار بدن.
" در بخش گیم پلی، این بازی با دیگر بازی ها متفاوت است " زیاد هم متفاوت نیست؛ متال گیر خیلی سبکش شبیه به اینه ...
شخصا زیاد با نسخه Pandora Tomorrow حال نکردم! بعد از نسخه اول که یه جرقه ای توی ذهن من ایجاد کرد، یه جورایی نسخه Pandora Tomorrow ناامیدم کرد ولی نسخه چاوز تئوری دیگه عالی بود. واقعا تعداد دفعاتی که این نسخه رو تموم کردم یادم نیست. این نسخه، یکی از سخت ترین نسخه های بازی بود چون راهنمای خاصی نداشت و فقط بعضی وقتا گریم صحبت میکرد باهات. در کل در کنار سخت بودن، نسخه خیلی جذابی بود.
اما نقطه اوج این سری برای من، کانوکشن بود. نسخه ای که یه دفعه عرضه شد و با قابلیت های جدید و جذابش همه رو بهت زده کرد. خیلی جذاب بود برام واقعا.
البته هرچی باشه، نمیتونه به پای بلک لیست برسه. در حال حاضر من Tom Clancy's Splinter Cell: Blacklist رو جزوبرترین بازی های عمرم قرار دادم. نسخه ای که در زمان عرضه تعجب زده ام کرد. خیلی نسخه جذابی بود.
بازم تشکر علی جان بابت زحمتی که کشیدی و مقاله رو نوشتی ولی کاش یه خورده بیشتر دقت به خرج میدادی.
خسته نباشی :heart:
قصد ندارم از مقاله اشکال بگیرم، ولی چون فن اسپلینترسل هستم برخود لازم میدونم که نکاتی که لازمه بگم بهت.
اول اینکه اصلا از فونت شیوا و جذابی استفاده نکردی. بازی ای به این ابهت، نیازمند یه مقاله نگارش شده و زیبا هستش. ولی حیف ... یوبیسافت هم یوبیسافتهای قدیم. این سری رو بهش جون دوباره داد ولی الان یه مدتیه اونطور که باید و شاید خوب عمل نمیکنه. با این جمله ای که گفتی " در این میان یوبی سافت حرفی برای گفتن دارد این شرکت فرانسوی همیشه در عرضه سری بازی های خود یک گام جلو تر وموفق بوده است " زیاد موافق نیستم.
بازم تاکید میکنم، این سری یه مقاله نگارش شده و زیبا رو می طلبه و غلطهای املایی و اشتباهای نگارشی توی خیلی جاها تو ذوق میزنه.
یه سوالی دارم. چرا برای عکس نسخه سال 2002 رفتی عکس نسخه کانوکشن رو گذاشتی؟ عکس همون نسخه رو میذاشتی خیلی بهتر بود.
" یوبی سافت برای نخستین بار در سال 2002 اولین بازی سبک مخفی کاری خود را با نام Tom Clancy's Splinter cell عرضه نمود " مطمئنی نخستین بار؟؟ کاشکی یه سرچ ساده تو ویکی میزدی. درمورد اطلاعات نسخه اول موافق نیستم باهات. " باعث این شد در خود بازی نور و تاریکی به خوبی جلو بدهد. " اتفاقا از نظر شخص بنده یکی از نقاط ضعف بازی نورپردازی بود. یه چیز اشتباهی که به کار گرفتی، استفاده از دو لغت " نور و تاریکی " در کنار هم هستش. این دو، ماهیتشون جداست و حتی توی مراحل ساخت بازی، ربط آنچنانی به هم پیدا نمیکنن. فقط سازیگاری که توی دنیای واقعی با هم پیدا کردن موجب شده که خیلی ها بیان توی صنعت ویدیوگیم هم این دو رو کنار هم قرار بدن.
" در بخش گیم پلی، این بازی با دیگر بازی ها متفاوت است " زیاد هم متفاوت نیست؛ متال گیر خیلی سبکش شبیه به اینه ...
شخصا زیاد با نسخه Pandora Tomorrow حال نکردم! بعد از نسخه اول که یه جرقه ای توی ذهن من ایجاد کرد، یه جورایی نسخه Pandora Tomorrow ناامیدم کرد ولی نسخه چاوز تئوری دیگه عالی بود. واقعا تعداد دفعاتی که این نسخه رو تموم کردم یادم نیست. این نسخه، یکی از سخت ترین نسخه های بازی بود چون راهنمای خاصی نداشت و فقط بعضی وقتا گریم صحبت میکرد باهات. در کل در کنار سخت بودن، نسخه خیلی جذابی بود.
اما نقطه اوج این سری برای من، کانوکشن بود. نسخه ای که یه دفعه عرضه شد و با قابلیت های جدید و جذابش همه رو بهت زده کرد. خیلی جذاب بود برام واقعا.
البته هرچی باشه، نمیتونه به پای بلک لیست برسه. در حال حاضر من Tom Clancy's Splinter Cell: Blacklist رو جزوبرترین بازی های عمرم قرار دادم. نسخه ای که در زمان عرضه تعجب زده ام کرد. خیلی نسخه جذابی بود.
بازم تشکر علی جان بابت زحمتی که کشیدی و مقاله رو نوشتی ولی کاش یه خورده بیشتر دقت به خرج میدادی.
خسته نباشی :heart: