حکایت قلم شکستگانی که در این فصل جهنمی دست به قلم شده‌اند!

[Last Warrior]

این دلنوشته‌ی آقای شفایی موجب شد تا یه گردان فکر و حرف تو ذهنم رژه برن. 

این نارضایتی بسیاری از دوستان از اوضاع مقالات انجمن حتما دلایل و ریشه‌هایی داره و نمیشه با مقصر دونستن عده‌ای ازش براحتی گذشت، من اینجا فقط به مواردی که به نظرم مهمتر هستند اشاره‌ای می‌کنم.

نکته اول به نظرم این نگاه صفر و صدی به مقالات هست که البته دلایلی هم در به وجود اومدن این نگاه دخیل بوده. منظورم اینه که شاید بعضی از ما بدون نگاه کردن به محتوای مقاله پیش‌داوری بکنیم. مثل یه مجلسی میمونه که جناب نقد و پیشنمایش رو تعارف می‌کنیم تا بالای مجلش بشینن و جناب داستان و تاپ 10 رو میفرستیم دم در! ببینید من نمی‌خوام از کیفیت مقالات( که خیلیاشون اونقدرها خوب نبودن) دفاع کنم، فقط میخوام بگم اگه یه مقاله‌ و نوشته‌ی متفاوت از نقد و بررسی هم در انجمن منتشر شد، بدون پیش‌داوری اون رو بررسی کنیم. در هر حال چه دوست داشته باشیم چه نه در خیلی از سایت‌های مطرح جهان هم مقاله‌های متنوعی قرار میگیره البته با سطح قابل قبول، که همین سطح و نحوه نگارش، وجه تمایز اصلی بین مقاله‌ها هست. پس در کل میخوام بگم اگه مقاله‌ای با سطح خوب( اعم از ده برتر و داستان و ...) در  انجمن منتشر میشه نباید محکومش کرد. اما نکته اصلی افزایش اینجور مقالات و البته کاهش سطح اونا در این چند وقت اخیر بوده که شاید یکی از دلایل بوجود اومدن این نگاه صفر و صدی هم همین موضوع باشه. حالا افزایش اینجور مقالات دلایل دیگه‌ای داره که در نکات بعدی بهش اشاره میکنم.

 دو روی سکه‌ی اعتبار! طبیعی هست که هر انجمنی برای تشویق به فعالیت و تگ‌دهی و جذب کاربر فعال و ... راه‌هایی برا خودش داشته باشه و اینجا هم اعتبار یکی از ملاک‌ها و تا چند وقت قبل اصلی‌ترین ملاک بوده( تا وقتی که نظر مدیران هم اضافه بشه). اعتبار شاید در نگاه اول یه راه عالی برای پیشرفت اعضا به نظر بیاد ولی این سکه یه روی دیگه هم داره. اولا الان من خوشحالم که مدیرها بیشتر شده از اوایل عضویت خود من در انجمن و اعتبار دادن‌ها هم بیشتر، این مورد خیلی خوبه، چون مثلا قبل عید با کمبود مدیر فعال در انجمن( بغیر از بعضی دوستان که الان هم هستن) خب اعتبار هم حتی برای مقاله های خوب هم کم بود و حتی بعضی مقالات اصلا اعتباری دریافت نمیکردن( باوجود رعایت استاندارد‌ها و ارائه‌ای تقریبا قابل قبول).

اما همون طور که گفتم همین اعتبارها یه روی دیگه هم داره؛ مثلا وقتی یکی از دوستان مقاله‌ای در یه زمینه‌ای خاص منتشر میکنه( مثلا همین ده برتر و ... که دعوا سر اونهاست) و اعتبار فراوان شامل حالش میشه معلومه که بقیه دوستان هم که این موضوع رو می‌بینن تلاش می‌کنن تا مقاله‌هایی در همون سبک و سیاق ارائه کنن تا شاید همای سعادت سایه‌ای هم بر روی اونها بندازه! درواقع این امواجی که از یک سبک مقاله یا نوشته در انجمن شکل میگیره، شاید دلیل اصلیش هم همین موضوع باشه. البته منظور من این نیست که همه‌ی دوستانی که مقاله میدن برای اعتبار این کار رو میکنن، این نکته که کاملا مشخصه، وگرنه بعضی از بچه‌ها حتما میتونن هر روز هم مقاله بدن اونم در سطح خوب اگه به فکر اعتبار باشن! ولی نمیشه از این هم گذشت که اعتبار کمی وسوسه کنندست و وقتی گروهی افزایش اعتبار فردی رو ببینن ممکنه دیگه به نگارش و ... اهمیت ندن و فقط اعتبار براشون مهم بشه. این موضوع یکی از بُعد‌های منفی اعتبار هست.

از طرفی برای خود اعتباردهی هم به نظر من باید ملاک و معیاری در نظر گرفته بشه؛ مثلا اعتباری که به یک مقاله‌ی معمولی داده میشه با اعتباری که به یک مقاله‌ای که میشه فهمید نویسندش یه هفته‌ای حداقل روش کار کرده و سطح خوبی داره، داده میشه باید متفاوت باشه. همین اعتبار دهی جهت دار هم میتونه گرایش نویسندگی رو به سمتی که انجمن میخواد سوق بده.

در هر حال من امیدوارم ذهنیت نگارنده هر مقاله‌ای، قبل از نوشتن، دریافت اعتبار هرچه بالاتر نباشه. البته دیده شدن و نظرات بسیار مهم هست و بهترین نویسنده کهکشان هم نمیتونه ادعا کنه دیده شدن یا نشدن مقالش براش اهمیتی نداره. ولی درکل بین دیده شدن و تشویق درست و اعتبار یه ناهماهنگی‌هایی در انجمن به نظر من وجود داره.در کل  امیدوارم عشق و علاقه به نوشتن و البته خوب نوشتن در مورد بازی و موضوعاتی مرتبط به اون ، به موضوعاتی مثل اعتبار اولویت داشته باشه .

روزی روزگاری! اما مهمترین نکته به نظر من جهت دهی به نوشته‌های انجمن از طرف کارکشته‌ها هست. روزگاری که بعضی از دوستان حتما تجربه کردن( البته من اونموقع عضو انجمن نبودم) افرادی کل مقالات رو زیر نظر داشتن و بحث‌های خوبی هم شکل میگرفت. منظورم افرادی مثل آقای خردمندی هست که  اکثر دوستان اونموقع و الان فکر کنم ایشون رو قبول دارن. همین قبول داشتن ایشون و شرکت ایشون در بحث‌های مقالات انجمن و نظر دادن و راهنمایی کردن به نظر من بیشترین انگیزه برای نویسندگان اون زمان انجمن بوده و این موضوع که یکی از نویسندگان خوب همیشه فعالیتشونو زیر نظر داره باعث میشده تا تمام تلاششون رو بکنن تا سطحشون رو ارتقا بدن. الان هم به نظرم انجمن نیاز به چند نفر از زبده‌های نویسندگی داره که البته هستن چنین افرادی. حضور اونها نظراتشون و راهنمایی‌ها و تشویق‌هاشون میتونه یه سمت و سوی خوبی به مقالات و نوشته‌ها در انجمن بده، علاوه بر اینکه میتونه انگیزه‌ی بالایی هم ایجاد کنه. اصلا میشه یه روند نظارتی مجدد  به صورت کلی و عمومی تشکیل داد و گروهی از کارکشته‌ها نوشته‌ها و مقالات رو زیر نظر بگیرن و نظر بدن و در مورد مقالات صحبت کنن. حالا میشه این گروه تقسیم کار کنن و فقط بین یکی دو نفر نباشه، افراد باتجربه که ماشاا... زیادن. هر نظر  و راهنمایی این دوستان علاوه بر خود نویسنده برای همه هست و این طوری موجب بالارفتن سطح میشه. شاید یه سبکی مثل آکادمی دوران خود آقای خردمندی یا شبیه اون . . .
نوع راهنمایی‌ها هم باید با دید مثبت باشه و بخصوص برای دوستان تازه وارد در عرصه‌ی نویسندگی به نظرم باید این دید مثبت و تشویقی بیشتر هم باشه، حرفم اینه که یهو احساس kevin vanord بودن دست نده بهمون و بیاییم کل مقاله فردی رو با خاک یکسان کنیم؛ نحوه و ادبیات نظر دادن و راهنمایی هم خیلی مهم هست. 
کلام پایانی:
 یک نویسنده قبل از احترام به مخاطبان که خیلی مهمه به نظرم، باید به خودش احترام بذاره، یعنی وقتی مطلبی مینویسه اون رو با تمام وجود بنویسه، دوست داشته باشه و براش زحمت بکشه، چون اگه این کار رو نکنه در واقع به خودش و مطلبش احترام نذاشته و نباید انتظار احترام از طرف سایرین رو داشته باشه.

خب فکر کنم همه‌ی اون یه گردان حرفم رو زدم ولی شاید هم یه چندتا سرباز این وسط جیم شدن، در هر حال . . . به امید افزایش سطح مقالات و روزهای خوب برای انجمن.