سینما+| قسمت دوازده (بخش اول)

[Last Warrior]

با تشکر از همه‌ی دوستان تهیه‌کننده‌ی این بخش. من معمولا سعی می‌کنم هر سری دنبال کنم مطالب رو.

---

با اونهمه سروصدا و جمع کردن تعدادی از بهترین‌های سینمای جهان در گروه سازندگان فیلم محمد رسول‌ا... ، انتظار یه فیلم فوقالعاده می‌رفت، من خودم ندیدم فیلمو ولی تعدادی از نظرات و نقدها نشان از نارضایتی داره.
ستون فقرات هر فیلم ( چه فاخر یا غیر اون) فیلمنامست و بعضی اوقات به نظر میاد این موضوع مهم و پرداخت هر چه بیشتر به اون بین سایر بخش‌ها گم میشه. یادمه سر فیلم ملک سلیمان  (ع) آقای جیرانی با کارگردان فیلم( شهریار بحرانی ) توی برنامه‌ی هفت بحثی میکردن، یه جای بحث جیرانی گفت کاش برای فیلمنامه هم یه نفر خارجی میاوردین( بعضی از عوامل اون فیلم هم خارجی بودن) بعد کارگردان گفت که یه خارجی مثلا نمیتونه خیلی از مفاهیم رو درک کنه و ... جیرانی در پاسخ گفت، ولی اونا ساختار رو بلدن. همین ساختار و بلد بودن خلق یک فیلمنامه کامل میتونه عنصر گمشده‌ی خیلی از فیلمها باشه.
ممنون از نقد فیلم، فقط دونکته مهم به نظرم رسید :

مجیدی با بودجه فراوانی که در دست خود داشته است، نتوانسته فیلمی را بسازد که بتواند او را به مانند فیلم ساز بزرگی همچون “اصغر فرهادی” بین المللی بکند.

 ببینید، مجیدی خیلی پیشتر از فرهادی یه فیلمساز مطرح و بین‌المللی بوده و الان هم هست. مجیدی از زمان ساخت فیلم "بچه‌های آسمان" که نامزد بهترین فیلم خارجی زبان شد، مطرح هست. آقای فرهادی از قبال ساخت آثار بی‌نظیر اجتماعی خودشون مثل " درباره‌ی الی" شهرتی بدست آوردن و الان هم فکر کنم بنا به قراداد‌هایی که دارن برای شرکت های خارجی فیلم میسازن( اگه اشتباه نکنم) با این حال خودشون گفتن که بازم دوست دارن در ایران فیلم بسازن.

فیلم کاملا فراتر از استاندارد های سینمای خاک خورده کشورمان می‌باشد

سینمای خاک خورده رو به نظرم نباید به صورت کلی به همه سینمای کشور تعمیم میدادین. همین سینما بعضی از فیلمهاش از لحاظ هنری از بهترین‌های جهان هست و سینمای ایران در کل از سینماهای مورد اعتنای جهان به شمار میره. البته از نظر سرمایه گذاری و تجارت و خیلی از موارد قابل مقایسه با غول‌های جهان نیست، کلی هم فیلم کم ارزش ساخته میشه در این سینما ولی در هرحال این سینما خودش رو در جهان اثبات کرده؛ این اثبات هم فقط یه بخشی ازش به خاطر بردن جوایزی مثل اسکار‌، نخل، شیر و خرس طلایی و  غیره هست؛ فقط یه بخشی.
البته شاید منظورتون از استانداردها، استانداردهای فنی بوده که در این مورد، بخصوص در بعضی بخش‌ها مثلا جلوه‌های بصری شاید هنوز خیلی عقب باشیم ولی به نظر من بیشتر در بخش بودجه و صنعتی شدن سینما عقب هستیم نه هنری.


با تشکر مجدد از دوستان نویسنده‌ی سینما+