قدرت یک نقش‎آفرینی ساختارشکن | نقد و بررسی بازی Undertale

[Last Warrior]

خسته‌ نباشید میگم به نویسنده‌ی عزیز، فقط یه نکته بگم درباره‌ی اوایل مقاله

اولا باید بگم همیشه اعتقاد داشتم و دارم، فردی که می‌خواد نقد و بررسی بنویسه باید نظرات شخصی خودش رو داشته باشه، چون خودشه که داره اون بازی مورد نظر رو نقد میکنه و نه افراد دیگه و نباید کاری به متا و نظرات و ... داشته باشه و برداشت‌های خودش رو با رعایت اصول نقد و نوشتن به رشته‌ی تحریر در بیاره، اما . . .

کدام اثر هنری و کدام تابلوی نقاشی و کدام فیلم سینمایی و تئاتر است که از The Witcher 3: Wild Hunt زیباتر باشد؟ . . .

این جمله( و تعدادی از جملات بعدیش) دیگه به نظرم ماورای یه نظر شخصی هستن! از محتوای این جمله به نظر میاد که شما منظورتون اینه که کل هنرها یه طرف و ویچر 3 هم یه طرف! یا بهتره بگم با این جمله تمام هنرها و ارزش‌ها و شاهکار‌های هنری( به نظر کل تاریخ، چون به محدوده‌ی خاصی هم اشاره نکردید) رو در مقابل ویچر3 قرار دادین و ویچر رو هم براحتی زیباتر اعلام کردین! بله، ویچر عنوان شایسته‌ای هست(با اینکه ممکنه بعضی‌ها اصلا خوششون نیاد ازش) ولی آیا چنین مقایسه‌ای اصولا درسته؟! که بیاییم یه هنر رو بایه هنر و یا چند هنر از شاخه های گوناگون مقایسه کنیم و هنری رو هم که دوست داریم(!) برنده اعلام کنیم؟! انگار مثلا فردی بگه چه هنری زیباتر از نقاشی وجود داره؟! یا یکی دیگه بگه هیچ هنری به پای تئاتر نمیرسه!! یا مثلا موسیقی برتر از سینماست!!! آخه بر چه اساسی و بر چه منطقی؟ صرف اینکه من یه بازی ویدئویی رو دوست دارم میتونم بگم کدام هنره که به جذابیت بازی من برسه؟!
ببینید هر کدام از هنر‌ها جایگاه خودشون رو دارن و جذابیت‌های خودشون رو. مقایسه‌ی چند هنر ثابت‌شده و تاثیرگذار به این شکل درست نیست. هر یک از اونها ارزش‌های خودشون رو دارن و علاقه‌ی فردی نمیتونه به این جایگاه خدشه‌ای وارد کنه.
نقاشی با قدمت چند هزار ساله، فیلم با قدمتی حدود صدساله، بازی رایانه‌ای نوپا و . . .  می‌تونن به نوبه‌ی خودشون ارزشمند تلقی بشن و شاهکار‌های مثال زدنی داشته باشن و برای هر فردی هر کدوم از اونها و یا چند تا از اونها می‌تونه به نوبه‌ی خودش زیبا، جذاب، تاثیرگذار، منحصر به فرد و البته، قابل احترام باشه.