نقد و برسی عنوان Rayman Legends

[Yves Guillemot]

دیوانه بیدار شو | نقد و برسی عنوان Rayman Legends



یوبی‌سافت با عرضه‌ی عنوان Rayman Origins نشان داد که سال‌ها از شخصیتی با پتانسیل‌های بالا غافل شده است. کیفیت خوب عنوان اشاره شده در کنار وجود نکاتی که در عناوین دیگر دیده نمی‌شود به سرعت سرنوشت ریمن را از نظر مالی تضمین کرد. همین موضوع باعث شد تا بعد از معرفی و عرضه کنسول نینتندو، یوبی‌سافت بازهم وسوسه شده و ریمن را به صورت انحصاری Wii U به دنیای بازی های ویدئویی باز گرداند. اما عملکرد نا امید کننده‌ Wii U در بازار فروش باعث شد تا یوبی‌سافت تصمیم بگیرد که نسخه‌ی جدید بازی که با عنوان Rayman Legends شناخته می‌شود را چند ماه به تاخییر انداخته و برای پلتفرم های دیگر نیز عرضه کند که خوشبختانه این تاخییر زمان کافی را در اختیار سازندگان قرار داد تا با افزایش تعداد مراحل چند بخش جدید و البته خاطره انگیز را به بازی اضافه کند و سطح کیفی محصول نهایی بالا برود.

نام: Rayman Legends
سازنده: Ubisoft Montpellier
ناشر: Ubisoft
سبک:Platform 2D

پلتفرم: PC , PS3, PS4 , PS Vita , Xbox 360, Xbox One , Wii U

تاریخ انتشار: ۳ سپتامبر ۲۰۱۳

دیوانه بیدار شد!|وقت دیوانه بازیه
بعد از اتفاقات قسمت قبل ریمن و دوستانش قرن هاست که به خواب رفته‌اند، با این وجود پیش گوی داستان خبر از اتفاقی جدید می‌دهد و مورفی (دوست قدیمی ریمن) او را بیدار می‌کند تا به مقابله با شعبده باز و 5 یار پلید او برود.
شعبده باز این‌ بار تعدادی از پرنسس و البته Teenis ها را دزدیده و ریمن باید در کنار مبارزه همیشگی آن‌ها را نیز نجات دهد. کل داستان بازی به جز بخش پایانی که همچون قسمت قبل دارای سورپرایز خاصی نیست! در همین چند خط خلاصه می‌شود. داستان بازی قبلی پیچیدگی خاصی نداشت و کلیت ساده‌ای را دنبال می‌کرد که در عین حال جذاب بود اما متاسفانه RL حتی همان جذابیت های انتهایی بازی قبل را نیز به مخاطب ارائه نمی‌کند. هر چند این موضوع نکته منفی برای بازی به شمار نمی‌رود اما اگر امنیت بیشتری به آن داده می‌شد می‌توانست بازی‌باز را برای تجربه و به اتمام رساندن بازی بیشتر ترغیب کند. اما از داستان که بگذریم، گیم‌پلی به عنوان اولین و آخرین عامل جذاب RL شناخته می‌شود که در این نسخه وظیفه خود را به خوبی انجام داده است.

دوتا خوردی که!

فوتبال؟!|بیا چند دست فوتبال بزنیم

گیم‌پلی RL نسخه ارتقا یافته Rayman Origins به اضافه یک قابلیت جزئی است. هر آن چیزی که در گذشته دیده‌اید این‌بار با پیشرفت در جزئیات و ساختار به RL بازگشته و همچنان سرگرم کننده است.
ریمن این توانایی را در اختیار دارد که به جهات مختلف حرکت کرده، پریده، در هوا معلق مانده و حتی از دیوار ها برای اجرای پرش‌های بلندتر استفاده کند. هیچ چیز در این زمینه نسبت به گذشته تغییر نکرده است اما سازندگان سعی کرده‌اند طراحی مراحل بازی را به سطحی بالاتر از گذشته ببرند تا ضمن سریع تر کردن بازی از تکراری شدن آن جلوگیری کند.
شاید بزرگ‌ترین تغییر به وجود آمده در فرم مراحل مربوط به بخش هایی شود که با قسمت های معمول بازی تفاوت داشتند. مانند مراحل پروازی (سوار بر پشه) Rayman Origins و مراحلی که محدودیت زمانی و سرعت در آن‌ها نقش کلیدی داشتند.
مراحل پروازی در RL جای خود را به بخش هایی داده‌اند که با جریان هوا ریمن را در هوا معلق نگه داشته و به وسیله قابلیت جانبی این امکان را در اختیار او قرار می‌دهند که دستکش های بوکس را به سمت دشمن ها پرتاب می‌کند.
مراحلی که محدودیت سرعت و زمان در آن‌ها نقش به سزایی داشتند به طور کل دچار تغییر خاصی نشده‌اند اما بعد از اتمام هر کدام تحت شرایطی خاص با یک حالت جدید همراه می‌شوند که طی آن بازی‌باز بایستی کل طول مرحله را طی یک دقیقه و بدون اثابت به دشمن یا تله‌ها پشت سر بگذارد. در نهایت بایستی به مراحلی بپردازیم که پیش تر اشاره کوتاهی به آن داشتیم. طی این مراحل که در انتهای هرکدام از بخش های اصلی قرار می‌گیرند بازی‌باز با دنبال کردن ریتم موسیقی مرحله را دنبال می‌کند بی شک جذابیت های بسیاری داشته و ارزش پشت سر گذاشتن مراحل دیگر برای رسیدن به آنها را دارد.
در ابتدای این بخش توضیح دادیم که تنها یک قابلیت جدید به گیم‌پلی آشنای بازی اضافه شده است. طی یک سری مراحل مورفی به عنوان شخصیت جانبی وارد بازی شده و این فرصت را در اختیار بازی‌باز قرار می‌دهد که به کمک او یک سری از موانع را جا به جا کرده، حواس بعضی از دشمنان را پرت کرده یا طناب ها را بریده تا مسیر ریمن و دوستانش هموار شود.
در نسخه PS3 و XBOX 360 مورفی به صورت خودکار توسط بازی کنترل شده و در موقعیت هایی که تعامل پذیر هستند قرار می‌گیرد و بازی‌باز با فشردن یک کلید به طور مثال سکوی مورد نظر را حرکت می‌دهد. این در حالی است که حتی حرکت مورفی در نسخه های ویتا و Wii U بر عهده ی خود بازی‌باز و به وسیله صفحه نمایش لمسی انجام می‌شود.
حضور شخصیت جانبی در مراحل مختلف به خودی خود جذابیت و البته پیچیدگی مناسبی را اضافه می‌کند که تا حدودی جای خالیش در قسمت قبل احساس می‌شد. در کنار مورفی به عنوان یک قابلیت جانبی همچنان امکان بازی به صورت چهار نفره نیز وجود دارد.
بازی کردن RL به صورت چند نفره در کنار جذابیت‌های همیشگی همچون برخورد مشت و سیلی ها به یکدیگر ضعفی دارد که باعث می‌شود شلوغی بیش از حدی در بازی به وجود آید. با این حال سازندگان این بار یک ماد جداگانه تحت عنوان Kung Foot طراحی کرده‌اند که تنها به صورت چند نفره قابل بازی است. طی این ماد جدید، بازی‌باز ها در دو تیم قرار گرفته و وظیفه پیدا می‌کنند با زدن مشت، لگد و سیلی به توپ، آن را به دروازه جریف وارد کند. البته این امکان وجود دارد که توپ را رها کرده و به کتک زدن یکدیگر نیز مشغول شوید! این ماد بی شک یکی از نکات مثبت بازی است که به خوبی ارزش‌های حالت چند نفره را افزایش می‌دهد.

بخش چند نفره واقعا سرگرم کننده می‌باشد!

همان هنر و خلاقیت که در گرافیک نسخه پیشین وجود داشت این‌بار نیز تکرار شده و به بهترین شکل ممکن در قالب بازی قرار گرفته است. نکته قابل توجه این است که در RL تمامی نکات قسمت قبل حتی ارتقا یافته و این‌بار با بعضی افکت ها و مدل‌های سه بعدی همراه شده که جذابیت های فراوانی دارند. در کنار این موضوع اندک مشکلات پایداری فریم ریت نیز برطرف شده و این‌بار شاهد حضور سکانس‌های به شدت بزرگ‌تر و شلوغ‌تر هستیم که هیچ مشکل فنی خاصی را نیز به وجود نمی‌آورند.
همچنان بازی به صورت 60 فریم دنبال شده و مدت زمان پاسخگویی کنترلر نسبت به عملکرد بازی‌باز در پایین‌ترین سطح خود قرار دارد. در کنار این موضوع شاید بزرگترین پیشرفت بازی مربوط به صداگذاری و موسیقی شود. قسمت قبلی به خودی خود دارای موسیقی‌های بسیار خوبی بود که در کنار صداگذاری طنز شخصیت‌ها و محیط قرار گرفته، معجونی جالب توجه را شکل داده بودند.
همه‌ی نکات اشاره شده به نسبت گذشته پیشرفت کرده‌اند. نه تنها صداگذاری طنز اینبار به شکل مناسبی گسترده شده بلکه موسیقی تبدیل به یکی از اجزای اصلی بازی شده است. در کنار استفاده از موسیقی های آشنا با تنظیمی جدید برای مراحل معمولی هر کدام از بخش‌های کلی بازی با یک مراحل خاص به انتها می‌رسد که تمرکز اصلی آن روی موسیقی قرار دارد. در توضیحات ساده‌تر می‌توان این گونه بازگو کرد که ریتم حرکت و پیشروی در این مراحل مبتنی در موسیقی است که همزمان با حرکت بازی پخش شده و جذابیت فراوانی دارد.

سخن پایانی|وقت خواب است!

در کل RL از جمله عناوینی است که هر چند در چرخه دنبال سازی بدون تغییرات اساسی گرفتار شده اما همچنان جذابیت‌های گذشته را حفظ کرده با پیشرفت‌های مورد نیاز در سطح بسیار خوبی قرار می‌گیرد.
اگر علاقه‌مند به این سبک می‌باشید تجربه آن به شدت پیشنهاد می‌شود و اگر علاقه‌مند هم نیستید با تجربه این عنوان قطعا عاشق این بازی و سبک می‌شوید.

نکات مثبت: اضافه شدن یک‌سری قابلیت جانبی، گرافیک عالی، موسیقی‌های شنیدنی، مراحل انتهایی هر کدام از بخش های اصلی، اضافه شدن حالت Kung Foot.

نکات منفی: نبود باس فایت قوی، کاهش سختی نسبت به نسخه قبلی.

نمره کل از 10: 9.5