گور پدر نقد! | دریچه‌ای که هرگز دیده نشد را دریابیم!

[Qeiji]

سازنده اگه به کار خودش ایمان داشته باشه موفق میشه... کن لوین، کوجیما، نیل دراکمن و تیمی که لست آو آس رو ساخت و خیلیای دیگه بودن که با همون بازی اولشون دنیای گیم رو متحول کردن...

چه ربطی داره برادر من؟ کی با تعریف و تمجید پیشرفت کرده که  اینا دومیش باشن؟ همین کوجیما به خاطر نقدهایی که بهش شده بود کلا تو Phantom Pain گیم پلی و نحوه روایت داستان رو تغییر داد. کوجیما مگه تو متال گیر 1و2 تحولی ایجاد کرد؟ اصل کار تو نسخه Metal Gear solid بود یا مثلا نیل دراکمن از شیکم ننه ش که کارگردان بدنیا نیومده بود؛ چندین سال تو ناتی داگ داشت کار میکرد که آخرش تو آنچارتد2 سمتش مهمتر شد (یادم نیست چیکاره بود فقط میدونم سمت مهمی داشت، چیزی شبیه کارگردان یا دستیار کارگردان، درست یادم نیست) که جرقه ساخت TLOU هم از همونجا و سر طراحی یکی از مراحل آنچ2 به ذهنش زد.
نقد خیلی خیلی مهمه چون باعث میشه یه نفر ایراد کارش رو بفهمه و سعی کنه اونو تو کارهای بعدیش برطرف کنه. همین باعث پیشرفت میشه.

---

با مطلب این دوست خوبمون هم بسیار موافقم. خوبه که از دریچه ای دیگه به یه اثر نگاه کنیم و سعی کنیم ارزش واقعیش رو درک کنیم. همین دیروز با خودم فکر میکردم چرا اینقدر بازی های مستقل جدیدا زیاد شده؟ راستش اول از همه به مسئله قیمت برخوردم. درسته الان دیگه بازی ها گرونن و خریدن هر بازی ای که میاد عاقلانه نیست ولی بازی های مستقل با یه بودجه کم و هزینه ناچیز ولی یه ایده بکر و خلاقانه ساخته میشن و درمقابل هم چیز زیادی از «ما»ی خریدار طلب نمیکنن و با قیمتی پایین، لذتی بهمون میبخشن که بازی های AAA تاحالا نبخشیدن. دقیقا مثل همون بچه کوچولویی که بار زیادی رو بدوش میکشه و آخ نمیگه. البته انصافا همیشه منتقدها با این عناوین مهربان بودن و اکثر اوقات اگر واقعا بازی خوب باشد و ایده بکری داشته باشد، همیشه تحسین میشود اما نکته مطلب را فکر میکنم گرفتم.
شاید خوب نباشه این کارم ولی سعی میکنم این مطلب رو بازتر کنم:
اصل حرف به ماهاس؛ ماهایی که فکر میکنیم دوتا نقد تو «چیزفا» و «چیزمرکز» نوشتیم و چهارتا نقد «اونجی» خوندیم، حالا به سبک اون یارو تو شکلک های ترول، قیافه میگیریم و فکر میکنیم خیلی باحالیم و خیلی حالیمونه و با نگاه به منوی یه بازی، تا تهش رو میریم.

---

اون مرد مغرور تو عکسای ترول: