04-09-2016, 05:50 PM
اسپویل
.
.
سلام.اگه راستشو بخواید من تا الان بازی های نسبتا کمی انجام دادم بخاطر اینکه کنسولی نداشتم ولی فعلا یه پی سی نسبتا ضعیف دارم که بازی که در ادامه در موردش میگم رو با اون انجام دادم....
اولای کلاس چهارم بودم و تازه مدرسه ها شروع شده بودن.اون زمان دوست صمیمیم اسمش "نیما" بود.نیما هم یه کامپیوتر تو مایه های کامپیوتر من داشت..یه روز قرار گذاشتیم که زنگ آخر دم در مدرسه بازی "کالاف دیوتی مدرن وارفیر3" رو بهم بده..
بازی ای که اگه صد ها بازی دیگه هم انجام بدم،خاطره تجربه این بازی از ذهنم نمیره..
بازی ای که از نظر من شاهکار بود!به قول اون مقاله "گور پدر نقد" بعضی بازی ها رو باید درک کرد..نه نقد!
بازی رو که نصب کردم...برام اومد که میخوای بازی رو چه سطحی باشه..منم با اعتماد به نفس کامل "easy" رو انتخاب کردم..چونکه اون زمان زیاد بازی کردن بلد نبودم...
یکی از قسمتایی از بازی که تاثییر زیادی روی من گذاشت اون سکانس بود که ما و دوستمون توی یه ساختمون بودیم و داشتیم به ساختمون جلویی تیراندازی میکردیم!اون لحظه ما میفهمیم یه بمب ساعتی تو ساختمونیه که ما توش هستیم و برای نجات جون خودمون و دستمون،دوستمون رو از پنجره ساختمون هل میدیم پایین و خودمونم پرتاب میکنیم به سمت پایین!ما خداروشکر اتفاقی برامون نیفتاد..ولی دوستمون..دوستمون آسیب شدیدی دیده بود..اون پایین یه دوست دیگمون هم قرار داشت که همیشه یه کلاه سرش بود..اون از فرت عصبانیت یه گلوله اون لحظه حروممون کرد..اون لحظه بود که آدم از خود بیخود میشد!اون سکانس خیلی حرف واسه گفتن داره ..که اگه یه کلمه در موردش بگم اون یه کلمه اندازه هزار تا جمله ارزش داره:
رفاقت...
بله..ما و یار دیگریمون هردومون یه کار انجام دادیم برای رفیقمون..ما از مرگ نجاتش دادیم..و دوست دیگری که اون لحظه کاری از دستش برنمیومد.....درسته اون گلوله دردناک بود..ولی پر از عشق رفاقت بود..عشق و رفاقتی که به همه ی دنیا می ارزه!!هممون تویه زندگی یه رفیق داریم که خیلی برامون عزیزه..منم یه رفیق "داشتم" به اسم نیما که از آخر پارسال دیگه ندیدمش..لطفا همگی یه صلوات برای شادی روح دوستم نیما بفرستید.....
ببخشید اگه بد بود...