با سلام خدمت شما بچه های گیمفایی.
گفتم که یه مطلب کوتاهی در مورد بازیسازی در ایران و مشکلاتش و هم چنین دلایل ضعف بازی های ایرانی بنویسم.
امیدوارم لذت ببرید.
مشکلی داشت حتما بهم بگید.
صنعت بازسازی، صنعتی نوپا در کشور ماستکه اکنون نیازمند حمایت های فراوانی است که متاسفانه هیچ یک ازاین حمایت ها به قدرکافی انجام نشده است وهمین موارد باعث شده تا اغلب گروه های بازی کشورها وهمچنینناشران آنها در کار خود ناموفق شوند که این عدم موفقیت تنها به یک مورد اشاره میکند فروش کم بازی ها ودر نتیجه،عواقب آن برای بازیسازان دیگر؛ در این نوشتهمی خواهیم برخی ازاین مشکلات که باعث چنین اتفاقاتی شده بپردازیم.
یکی از عناصر مهم در فروش مناسببازی های رایانه کیفیت است که در صورت پایین بودن یا اصلا وجود نداشتن آن محصولموردنظر دچار فروش کم (ومسائل دیگر)می شود.متاسفانه از میان بازی هایی که تا کنوندر کشور ما ساخته شده اند وبه مرحله توزیع رسیده اند تنها تعداد انگشت شماری از آنها دارای کیفیت نسبتا خوبی هستند
سرمایه گذاری ونبود سرمایه گذاران ریسک پذیر(!)در این زمینه نیزیکی دیگراز مشکلات این صنعت است که به نوعی خواه یاناخواه برروی کیفیت بازی ها تاثیرمی گذارد که در طول این چند ساله همیشه یکی ازدغدغه های اصلی گروه های بازی سازی بوده است که همین عامل می تواند از ساخته شدن بسیاری از ایده های ناب جلو گیری کند بنده به شخصه امیدوارم که سرمایه گذارانی پیدا شوند که به این صنعت اعتماد کنند وسرمایه گذاری دراین بخش را آغاز کنند که دراین صورت بخش خصوصی وارد این صنعت شده و در این صورت می توان گفت که تحولات شگرفیدر این صنعت به وجود خواهد آمد.
یکی از جالب ترین موارد در کشور مااین است که عموم مردم(اصلا 5 درصد مردم) ازمراحل ساخت وتولید یک بازی ویدیوئی خبرندارند واصلا نمی دانند که چند بازی در یک سال در کشور ما تولید وتوزیع می شود.
این مورد به تبلیغات مربوط می شودکه از یکی اساسی ترین ارکان برای فروش زیاد یک بازی رایانه ای شناخته می شود کهمتاسفانه در کشور ما بنرها،تابلوهای تبلیغاتی و تبلیغات تلویزیونی برای تبلیغمحصول کاملا فراموش شده وکاش در این موارد حداقل می توانستیم از سیاست های خارجی تقلید کنیم که به امید خدا در چندین سال آینده به همت افرادی که در این حوضه مشغولند تبلیغات نیز وارد این عرصه شود.
توقع بی جای افراد از بازی هایرایانه ای ایرانی از دیگر مشکلاتی است که واقعا ناجور است به طوری که از بازی هایرایانه ای ایرانی انتظار دارند که هم سطح بازی هایی همچون اساسینس کرید،ندای وظیفه،میدان نبرد و... باشند که واقعا باعث تاسف است واین فرهنگ باید در میان افرادعلاقه مند به بازی جا بیفتد .
نبود قانون کپی رایت به خودی خودباعث شده تا قیمت بازی های ایرانی هم قیمت بازی های قاچاقی شود که این مورد اصلاعادلانه نیست وبدین گونه زحمت افراد سازنده این بازی ها هدرمی رود.
به جز این عوامل مشکلات دیگری چون تیراژپایین ونبوددانش کافی وغیره وجود دارد اما با توجه به نوپا بودن این صنعت در کشورما امید استکه شاهد پیشرفت های روزافزون آن باشیم.
SG