جنون سرعت!پیش نمایش THE crew

[Qeiji]

شما گفتید همه ی بازیهاش، من هم یک مثال آوردم![img]images/smi/s0 (43).gif[/img] تعداد شعبه یک کمپانی هم اصلاً مهم نیست![img]images/smi/s0 (86).gif[/img] چون شما اگه همه این استودیو ها رو جمعشون کنی، نمی تونند یک بازی مثل ساخته های این استودیو بسازند![img]images/smi/s0 (43).gif[/img] این استودیو Naugh..ty Dog هم خودش اندازه یک کمپانیه!! :D [img]images/smi/s0 (25).gif[/img] من مطمئن هستم که Ubisoft، این کار رو برای شاد کردن گیمرهای قدیمی نکرده! هدف اصلیش، جذب پول از گیمرهای قدیمی بوده![img]images/smi/s0 (43).gif[/img] مطمئناً خاطرات این بازی هم کنار تمام گیمرهای قدیمی، از خراب شده![img]images/smi/s0 (43).gif[/img] کاری که Activision زیاد انجامش میده.

به نام خدا
برادر من، منظورم از همه بازیاش، اکثر بازیاش بود. (یه جور اصطلاح) ولی با این حال شما درست میگویید. باید اصلاحش کنم.
نکته بعدی:
تعداد شعبه ها مهمه چون از افراد بیشتر و با تجربه تری میتونن استفاده کنن ودر همه جا افراد مناسب داشته باشند. اگه یوبیسافت استودیو و شعبه های زیادی نداشت، نمیتونست سه تا بازی در یک سال منتشر کنه.
حرف بعدیم اینه که خواهشا ناتی داگ را زیادی گنده نکنید. نیازی نیست که کل استودیوهای یوبیسافت جمع بشن. یه "مونترئال" واسش کافیه. مشکل اینجاست که خیلیها بازی های فوق العاده این شرکت رو یادشون رفته. سه گانه ی "شاهزاده پارس" در نسل ششم (ps2 & xbox) حرف نداشتند. مخصوصا گیم پلی و داستان نسخه دوم (جنگجوی درون). چه قدر زیبا در این بازی از پارکور استفاده شده بود. ضربات و حرکات شاهزاده آنقدر متنوع بود که هر گروه از دشمنان رو به چند روش مبارزه ای مختلف میشد کشت. اعم از ضربات تکی با یک شمشیر، با دوشمشیر، با استفاده از حرکات آکروباتیک و تعاملی با محیط ویا بعضی مواقع فرار از دستشون که حالا هرکدوم لیست بلند بالای فنون رو داشتند. همین "کیش حشاش" که شده پتک مخالفان این شرکت، رو دستش بعد از 6 سال نیومده. گیم پلی خاص، داستان خاص، بهره گیری بی نظیر از پلتفرمینگ با استفاده کامل از ورزش پارکور. واقعا کی به ذهنش میرسه که با تغییر چند دقیقه از پایان بازیش اونو تا 7،8 نسخه ادامه بده یا اینکه به چه زیبایی تفکرات ماسونی رو به مخاطب القا کنه. یا "سلول خردشده" که یک بازی بسیار خوب تو سبک مخفی کاری است. بعد نسخه "محکومیت" که سبک مخفی کاری رو در بازیش کشت (طبق گفته ی تجربه کنندگان)، تونست با "لیست سیاه" دوباره برگرده. بر خلاف خیلی از فرانچایزهایی که با یک بار شکست، دیگر نتوانستند به اوج برگردند. در نهایت وقتی همه قهرمان های دوست داشتنی و بامزه مون، از ماریو گرفته تاااااااااااااااااااااااااااااااااااا کراش؛ همگی در خواب به سر میبرند، این ریمن هست که بیدار میشه وبا گیم پلی جذابش مارو از خون و خونریزی جدا میکنه و به دنیای نقاشی ها میبره.
بحث بعدی اینه که ناتی به هیچ وجه در حد یک کمپانی نمیتونه باشه چون توانشو نداره و کسی هم چنین انتظاری ازش نداره. یه کمپانی باید سالی یکی دوتا بازی خوب منتشر کنه ولی این استودیو برای ساخت یه بازی خوب چندین سال وقت و زمان نیاز داره تا محصول باکیفیتی عرضه کنه.
بازی فلش بک هم چیزی نیست که بخواد پول آنچنانی نسیب یوبیسافت کنه. وقتی اینهمه بازی امسال اومده و خواهد اومد، چه نیازی به یه بازی ساده دو بعدی داره؟ اگرم  نتونه خوب عمل کنه، مطمئن باش که به اندازه اکتیویژن در نابود کردن خاطرات، تبهر نداره. (اگه باور نمیکنید tmnt out of the shadows رو بازی کنید و نقداش رو بخونید)
سخن آخر اینکه ایشالا یه شرکت مولتی پلتفرم استودیو ناتی داگ رو بخره تا بقیه هم از بازیاش لذت ببرن.[img]images/smi/s0 (74).gif[/img][img]images/smi/s0 (25).gif[/img]
بی صبرانه منتظر  the crew & Watchdogs. و تا بیاد سوت میزنیم.[img]images/smi/s0 (83).gif[/img][img]images/smi/s0 (24).gif[/img]
در پناه حق