بازبینی بازی Mass Effect Andromeda (بر روی Vortex G65VR)

[Gabit0]

مدت‌ها بود که دلم می‌خواست نسخه جدید ME رو بازی کنم و راجبش بنویسم ولی وقت نمی‌کردم ولی بالاخره دستم بهش رسید و تونستم دو تا از غول‌های دنیای گیم رو با هم تجربه کنم. ME بازی سنگینیه و اگه می‌خواید یک تجربه بی‌نظیر رو داشته باشید پیشنهاد من به شما اینه که حتما روی PC و روی 1080p بازی کنید. البته دستگاهی که بتونه این بازی رو روی این کیفیت اجرا کنه باید خیلی قدرتمند باشه. خوشبختانه من تونستم اندرومدا رو روی ورتکس اجرا کنم که با پردازنده Core i7 و دو کارت گرافیک 1070 و 32 گیگابایت رم هیچ مشکلی برای اجرای بازی روی 1080p و 60 fps نداشت.

اول اجازه بدید کمی از بازی براتون بگم و بعد می‌رسیم به ورتکس؛

همون طور که همتون می‌دونید اگه یک کار توی دنیا باشه که بایوور خیلی خوب بلد باشه روایت کردن داستان‌های جذاب، نفس‌گیر و درگیر کننده‌ست و توی این نسخه از مس افکت هم در این زمینه هیچ کم و کاستی احساس نخواهید کرد. داستان بازی به اندازه کافی گیرا هست که شما رو پای سیستم میخکوب کنه و به اندازه کافی جدی هست که اگه وسط دیالوگ‌ها هوس چک کردن اینستاگرام به سرتون بزنه شما رو با یک تصمیم گیری جدی غافلگیر کنه!

صحبت از دیالوگ‌ها شد، باید بگم که دیالوگ‌های این سری هرچی که می‌گذره زیباتر و واقعی‌تر میشه و دیگه اون حالت سیاه و سفید رو نداره، توی این نسخه شاید بتونید رفتارهای بعدی رو با دیالوگ‌هایی که انتخاب می‌کنید حدس بزنید ولی واقعا سخته که بخواید با انتخاب‌هاتون انتهای داستان رو آگاهانه تغییر بدید. تنها مشکلی که دیالوگ‌های زیبا و صداگذاری بی‌نظیر بازی رو کمی از چشم میندازه انیمیشن چهره کاراکترهاست، بعضی وقتها یک حالتهای خنده‌دار و مسخره‌ای به خودشون میگیرن که کل فضای داستان رو خراب میکنن، حتما گیف‌هایی که براشون ساخته شده رو توی نت ببینید، کلی روحیه‌تون عوض میشه.

دلیل اینکه انیمیشن‌های بازی خیلی قوی نیست و باگ‌های زیادی رو در طول بازی مشاهده می‌کنید اینه که دنیای بازی به طرز وحشتناکی بزرگه ... واقعا به قدری عظیم و پر از جزییات هست که خودتون بعد از چند ساعت بازی کردن به سازنده‌ها حق می‌دید که بعضی جزییات رو نادیده گرفته باشن. علاوه بر بزرگ بودن دنیای بازی جزییات به خوبی کار شدن و غیر از باگ‌هایی که گهگاهی اینجا و اونجا می‌بینید بسیار چشم نواز هستند. گرافیک بازی هم خیلی خوبه و کیفیت تکسچرها به قدری بالاست که حتی خال و لک های روی پوست بعضی کاراکترها رو به خوبی میشه دید.

تمام این قسمت هایی که توضیح دادم از نقاط قوت بایوور بود ولی یک قسمت هست که بایوور خیلی بهش معروف نیست و اون گیم‌پلی بازی هست، توی این نسخه هم نباید انتظار مبارزات خیلی جذابی رو داشته باشید چون AI بازی واقعا احمقه! و این تنها به دشمن‌ها محدود نمیشه، تیم شما هم در زمینه خنگ بازی دست کمی از دشمناتون ندارن. به نظر میرسه که AI دشمن ها طوری طراحی شده که همیشه به دنبال کاور میگردن، این باعث میشه که وقتی بهشون از نزدیک حمله می‌کنید به جای اینکه حوابتون رو بدن فرار کنن و حتی بعضی مواقع وسط راه از پیدا کردن کاور ناامید بشن و دور خودشون بچرخن، از اون طرف هم تیمی‌های شما خیلی اصرار دارن که از نزدیک به دشمن‌ها حمله کنند، حالا اگه قابلیت هاشون برای حمله از نزدیک بود میشد تحملش کرد ولی حتی کاراکترهای شوتر هم میرن توی شکم دشمن‌ها و شروع به تیراندازی میکنن و متاسفانه زیاد دووم نمیارن و مسئولیت ریوایو کردنشون میوفته گردن شما.

مشاهده ویدیوی گیم‌پلی این بازی از آپارات

فکر میکنم به اندازه کافی از بازی گفتم، بیاید کمی هم راجبه ورتکس صحبت کنیم، سخت افزار قدرتمندش رو که همون اول گفتم، Core i7، Dual GTX 1070 و 32 گیگ رم، فکر می‌کنید توی بازار بازی‌ای باشه که بتونه جلوی این سخت‌افزار حرفی برای گفتن داشته باشه؟ اگه آره که به من معرفیش کنید تا براتون تستش کنم!

همون طور که گفتم ورتکس به سادگی بازی رو روی 1080  و فریم ریت 60 اجرا کرد و هیچ مشکلی در این زمینه نداشتم. البته اینو بگم که ورتکس با رزولوشن های بالاتر هم مشکلی نداره، ولی چون مونیتور من واید بود از این رزولوشن استفاده کردم. در طول بازی تقریبا صدای فن شنیده نمیشه و ورتکس خیلی آروم، منطقی و سنگین یک گوشه میشینه و با LEDهاش به شما که دارید از بازی لذت می‌برید چشمک میزنه!


نطرتون در مورد اندرومدا یا ورتکس رو با من در میون بذارید...