اگر تا چند سال گذشته بازی سازی را به عنوان یک صنعت معرفی میکردید ممکن بود مورد مضحکه قرار بگیرید اما حالا این صنعت به یکی از بزرگترین و مهمترین ارکان سرگرمی در جهان تبدیل شده است.کشور ما هم از این قاعده مستثنی نیست.در طی چندین سال اخیر توجه مسئولان داخلی به این صنعت موجب شده که ما شاهد عرضه عناوین متعدد ایرانی باشیم.این روند با بازی میرمهنا،که به عنوان اولین بازی ملی هم شناخته می شود،آغاز شد و با ورود شرکت های مستقل بازی سازی ادامه یافت.عنوان شبگرد مثالی از فعالیت استودیو های بازی سازی مستقل است که در سال 2014 توانست مقام دومین بازی برتر مستقل جهان و حق انتشار در شبکه جهانی steam را کسب نماید.
نام:شبگرد
نام لاتین:The Dark Phantom
سال انتشار:1393-2014
سبک:شوتر سوم شخص
موتور بازی: UDK
رده بندی سنی:15+
پلتفرم:pc
تاریکی،تاریکی و باز هم تاریکی(خطر اسپویل شدید داستان)در شبگرد چیزی جز تاریکی نمیبینید،البته به غیر از مرحله اول که هسته ابتدایی داستان بازی را شکل میدهد.بازی از جایی شروع میشود که نقش اول داستان در نقش یک مامور پلیس به تنهایی به مخفی گاه دلالان مواد مخدر نفوذ کرده و سعی در کسب اطلاعات در مورد سیستم آنها را داشته است.او در حال پیشروی بود که در حین درگیری وسیله ارتباطی اش نابود شد.او توسط گروهی از خلافکاران محاصره و بیهوش شد.زمانی که به هوش آمد خود را در وضعیتی وخیم دید.سپس او با یک پزشک آشنا شد که جان او را نجات داده بود.او هیچ چیز را به یاد نداشت.پزشک سعی داشت به او کمک کند تا حافظه اش را بدست آورد و تا حدودی موفق بود.شبگرد برای آنکه گذشته خود را بدست آورد به دل تاریکی رفت،به مکان هایی مخوف و درگیری با افرادی که قصد جانش را داشتند.او با هر تلاش یک قدم به سمت گذشته اش نزدیک تر میشد.سپس او با وکیلی فاسد روبرو شد که نقش مهمی در گذشته از دست رفته اش داشت.او دشمن اصلی و سرکرده باند مواد مخدر را پیدا کرد و او را به قتل رساند.اما قبل از آن فهمید که او توسط یک داروی مرگبار آلوده شده و دیگر نمیتواند به موقعیت قبلی خود دست یابد.او دیگر جزوی از تاریکی شده بود و خروج از آن برایش غیر ممکن بود.
(پایان خطر اسپویل شدید داستان)
زندگی در تاریکیگیم پلی بازی زیاد روان نیست و بعضی مواقع واقعا بر روی اعصاب بازی باز خواهد رفت.باگ های آزاردهنده یکی از مهمترین مشکلات بازی هستند.در یکی از باگ ها پس از کاورگیری و تیراندازی به دشمن،شبگرد دیگر کاور نمیگیرد و تنها راه این است که از آن مکان دور شده و دوباره کاورگیری کند.برروی تیراندازی در بازی به طرز قابل قبولی کار شده است.نکته مهم در تیراندازی این است که دشمنان با یک تیر مستقیم به سر میرند ولی اگر به بدنشان شلیک کنید اوضاع فرق می کند.زمانیکه به بدن دشمنان شلیک میکنید،آنها واکنشی نشان میدهند که به مفهوم تیر خوردن است.اگر در این هنگام به آنها شلیک کنید،هیچگونه آسیبی به آنها وارد نمیشود که واقعا آزار دهنده است.هوش مصنوعی دشمنان هم خوب است.البته استثنا هم باید قائل شد.در بعضی مواقع آنها سرجای خود میایستند و قدم از قدم برنمیدارند و بعضی دیگر وقتی ببیند که تعللی در حرکت شما به وجود آمده،به سمت شما میآیند و کارتان را یک سره میکنند.در شبگرد مراحل آنچنان سختی وجود ندارد.شاید مهم ترین چالش هر بازیکن در این بازی مرحله تئاتر و مبارزه با چهار دلقک باشد.یکی از نکات بسیار منفی محل های ذخیره بازی است که حتی میتوان به آن ظالمانه گفت.حتی اگر در اواخر مرحله هم کشته شوید باید از اوایل یا اواسط مرحله ادامه دهید که ممکن است برایتان کسل کننده باشد.نکته ی دیگری هم که باید اضافه شود قدرت بیش از حد افراد زره پوش است که تنها راه شکست آنها،خالی کردن یک خشاب کامل در سر آنهاست.در غیر اینصورت به سمتتان می آیند و تمام!!!
صدای مرگموسیقی بازی واقعا خوب کار شده است.یکی از تنها فاکتور هایی که در اکثر عناوین ایرانی عالی کار شده است،همین بخش موسیقی است.از همان ابتدا و در منو بازی صدای رعدوبرق شما را هوشیار میکند و سپس موسیقی آغاز میشود.در زمان مواجه با دشمن،موسیقی ضرب آهنگی تند و هیجان انگیز پیدا میکند که می تواند در اوایل لذت بخش باشد و شما را به ادامه بازی ترغیب کند اما این موسیقی همانطور تکرار و تکرار میشود،به گونه ای که برایتان خسته کننده و شاید آزاردهنده میشود.در میان پرده ها موسیقی نقش مهمی دارند که انصافا عالی کار شده اند که به لطف دیگالوگ های دلنشین حس فوق العاده ای به بازی کننده میدهد.در بخش صداگذاری این عنوان حرفی برای گفتن نیست.صدای شخصیت های اصلی و دشمنان به خوبی کار شده و امکان ندارد با این همه صدای دلنشین،شما میان پرده ای را ندیده باقی بگذارید.
به دنبال روشناییاگر بگوییم گرافیک بازی در حد عناوین امروزی نیست به گزافه چیزی نگفتیم.ممکن است گرافیک این بازی در حد عنوان های پنج یا شش سال قبل باشد ولی اگر به دیگر عناوینی که در سالیان اخیر در کشور ما عرضه شده نگاهی بیاندازید،میبینید که شبگرد یک سر گردن از آنها بالاتر و بهتر است.کیفیت بافت ها رضایت بخش و قابل قبول است.طراحی لباس شبگرد خیلی خوب کار شده و بسته به شرایط محیط انعطاف پذیر است.اکثر اشیایی که در محیط بازی هستند،نسبت به تیراندازی واکنش میدهند و تخریب پذیر هستند.در این بین ایراداتی هم وجود دارد.مانند بی کیفیت بودن اسلحه ها و تکراری بودن بیش از حد دشمنان که ممکن است آزار دهنده باشد و چشم را خسته کند.
در آخر میتوان شبگرد را بهترین عنوان ایرانی عرضه شده تا به الان دانست.روایت داستانی جالب،موسیقی و صداگذاری عالی،دیالوگ های به یاد ماندنی،همه و همه شبگرد را به یکی از به یاد ماندنی ترین عناوین ایرانی تبدیل میکند.گرچه ممکن است عده ای به تمسخر بنشینند و از کیفیت پایین عناوین ایرانی حرف بزنند،اما تاریخ ثابت کرده است که مفهوم کلی گرافیک تنها عامل موفقیت یک عنوان نیست.عوامل بسیاری هستند که باعث روی آوردن مردم به یک عنوان میشود.همانطور که در دهه های گذشته افراد با عناوینی چون ماریو و سونیک زندگی میکردند که به جرات میتوان گفت هنوز هم از بعضی از عناوین مطرح امروزی به یادماندنی تر است.نه به خاطر گرافیک پیکسلی اش،بلکه به خاطر گیمپلی زیبا،موسیقی های به یادماندنی و تاثیرگذار،داستانی ساده و در عین حال هیجان انگیز.به نظر میرسد بعضی از افراد اصل قضیه بازی های ویدئویی را فراموش کرده اند.مهمترین هدف این عناوین سرگرمی است و در کنار آن به موضوعات دیگر پرداخته میشود،حال به هر زبانی و به هر شکل و رنگی که میخواهد باشد.شبگرد توانست تاریکی را با نگاهی تازه به بازی بازان عرضه کند،تاریکی که در پس آن روشنایی است.
نکات مثبت:روایت داستانی جدید، دبالوگ های خاطره انگیز، طراحی شخصیت،موسیقی و صداگذاری
نکات منفی:
باگ های متعدد،چک پوینت(check point)های کم،مشکلات گرافیکی،تکراری بودن مراحل و نبود تنوع
داستان:9
گیمپلی:7.5
موسیقی:9
گرافیک:8
نمره نهایی:8.5
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با پوزش از همگی بابت دیر کرد در ارایه این مقاله.