7 ساعت تا رستگاری| اولین نگاه به بازی Until Dawn

[ユニーク]

            ما انسان‌ها، موجودات ترسویی هستیم، به این حرف اعتقاد ندارید، پس بیاید باهم بررسی کوتاه انجام دهیم. وقتی حرف از گذشته می‌شود ما از موجوداتی که در داستان‌های قدیمی برایمان تعریف کرده‌اند، درباره اتفاقاتی که درگذشته برای دیگران رخ‌داده و کلاً هر چیزی که مربوط به خاطرات بد گذشته ما یا دیگران باشد هراس داشته‌ایم. در زمان حال از اتفاقات روزمره‌ای که شاید به وقوع بپیوندند؛ مثل تصادف با ماشین یا مورد دستبرد قرار گرفتن، موجودات ریز و چندش‌آور که در اطراف ما زندگی می‌کنند؛ مثل موش و سوسک، بلایای طبیعی که می‌تواند خانه و کاشانه شمارا خراب کند؛ مثل سیل، زلزله و ... یا حتی جنگ واهمه داریم و در آینده از شیوع بیماری‌های خطرناک مسری که انسان‌ها را تبدیل به مردگان متحرک کند، حمله موجودات فضایی، رستاخیز ربات‌ها و ... که شاید 1 سال دیگر یا 100 سال بعد رخ دهد بیم خواهیم داشت. بعضی از ترس‌های ذکرشده خرافات، شماری دیگر مربوط به تخیل و ساخته ذهنتان و بقیه آن‌ها مربوط به زندگی روزمره شما هستند. قرار است نگاهی اولیه داشته باشیم به بازی که نوعی از ترس را روایت خواهد کرد که فقط ما انسان‌ها می‌توانیم آن را تجربه کنیم و موجودات دیگر از تجربه آن عاجزند، حتی صنعت سینما با سرمایه‌های کلان خود نتوانسته به‌خوبی این نوع ترس را روایت کند.  سری فیلم‌های SAW سعی کرده تا این ترس را به معرض نمایش بگذارید اما این نوع ترس فقط به‌وسیله تجربه شدن توسط خود فرد است که می‌تواند تأثیر واقعی خود را نشان دهد. ترسی که هرروز در حال تجربه آن هستید اما به خاطر اینکه در معرض خطر یا اتفاق ناگواری نیستید زیاد خود را نشان نمی‌دهد و در حالت عادی  فقط کمی استرس به شما وارد می‌کند. ترسی که ما آن را بانام اختیار در انتخاب می‌شناسیم.

نام: Until Dawn

سازنده: Supermassive Games

ناشر:  Sony Computer Entertainment

زمان انتشار: 2015

سبک: Suvival-Horror, Adventure

 پلتفرم: PS4.

سال 2011 و در نمایشگاه Gamescom بود که Until Dawn به‌عنوان بازی در سبک ترسناک که از کنترلر Move پشتیبانی می‌کرد رونمایی شد. در آن زمان سازنده بازی یعنی استودیو Supermassive Games وقتی بازخوردهای نه‌چندان خوب بازیباز ها را مشاهده کرد دست‌به‌کار شد تا دوباره این بازی را از نو بسازد. تا 3 سال خبری از این عنوان نبود و حتی شایعاتی مبنی بر لغو ساخت آن به گوش می‌رسید اما سازندگان هر بار این اخبار را رد می‌کردند. تا بالاخره در Gamescom 2014 از این عنوان دوباره رونمایی شد اما دیگر مانند 3 سال پیش خود نبود و این بار فقط برای کنسول نسل هشتمی PS4 ساخته‌شده است. نمایش بازی در نمایشگاه موردتوجه بازی بازها قرار گرفت و چندی نگذشت که سازندگان در Playstation Blog اخبار جدید دیگری را در مورد بازی منتشر کردند. داستان بازی درباره 8 دوست است که باهم به کوهستان می‌روند و تصمیم می‌گیرند شب را در مکانی که در همان نزدیکی است بگذرانند اما انگار قرار نیست شب راحتی در انتظار آن‌ها باشد چراکه قاتلی سریالی در تعقیب آن‌هاست. داستان بازی ماجرا را به مدت 7 ساعت (Real Time) روایت می‌کند و این 8 نفر باید سعی کنند تا سپیده‌دم زنده بمانند. داستان بازی تا اینجا نکته خاصی نداری و کلیشه‌ای به نظر می‌رسد اما نکته مهم روایت درست آن است و سازندگان برای اینکه از این موضوع اطمینان حاصل کنند 2 تن از فیلم‌نامه نویسان معروف هالیوودی در سبک ترسناک یعنی Larry Fessenden و Graham Reznick را به‌عنوان راهنما برای نوشتن داستان بازی به خدمت گرفته‌اند. سازندگان حتی پا را فراتر نهاده و از بازیگران معروفی چون Hayden Panettiere(بازیگر سریال Nashvile و Heros که یک‌بار نامزد دریافت جایزه گلدن گلاب هم شد)، Night At The Museum) Rami Malek و Need for Speed) و Brett Dalton (بازیگر سریال Agent Of  S.h.i.e.l.d) استفاده کردند تا نشان دهند Until Dawn یک عنوان عادی و ضعیف نخواهد بود.

خانم Hayden panettiere که بازیگر نقش سم در بازی هستند

سازندگان از اولین نمایش بازی درس گرفته‌اند و خود اذعان داشته‌اند که تحولات عظیمی در بازی صورت گرفته است. تغییر دوربین بازی از اول‌شخص به سوم شخص یکی از این تغییرات مهم است تا بازیباز تجربه یک بازی سینمایی کامل را داشته باشد تا بهتر محیط و اتمسفر تاریک و مخوف اطراف خود را درک کند. همین تغییر باعث شده وقتی شما در حال مشاهده تریلر این عنوان هستید حس یک بازی کاملاً سینمایی به شما دست دهد، حتی این تغییر دوربین باعث شده عناصر ترسناک را در بازی طوری جایگذاری شود که حس ترس بیشتری به شما وارد شود. بازی کاملاً با کنترل Duel Shock 4 همخوانی دارد و از تمام قابلیت‌های این وسیله نهایت استفاده را می‌کند برای مثال برای انتخاب گزینه‌ها با چپ و راست کردن کنترلر می‌توان گزینه‌ها را انتخاب کرد یا هنگام مخفی شدن از دست قاتل باید بدون حرکت کنترلر نگه‌داشته شود.

قاتل به دنبال شماست پس تکان نخورید!

 فیلم Divergent با بازی Shailene Woodly را تماشا کرده‌اید؟ در قسمت‌هایی از این فیلم شخصیت اصلی به خواب می‌رود و با ترس‌های خود روبرو می‌شود. حال فرض کنید در ابتدا بازی قرار است از شما سؤالاتی در پرسیده شود مثل‌اینکه از تنهایی می‌ترسید؟ یا از سوزن و وسایل تیز هراس دارید؟ حتی جنسیت شما هم مورد پرسش قرار گیرد و جواب‌های شما درروند بازی تأثیر بگذارد، سازندگان می‌خواهند دقیقاً کابوس‌ها و ترس‌های واقعی خودتان را در بازی تجربه کنید. یکی از نکاتی که  بدون شک بازی را منحصربه‌فرد می‌کند نتیجه انتخاب‌های شماست. در بازی‌های استودیو TellTale Games شاید شما حق انتخاب داشته باشید اما در Until Dawn انتخاب خود بازی و تمام انتخابات شما بدون بازگشت است وقتی بین نجات دوست خود و خودتان یکی را انتخاب کنید هرکدام از شما که دراین‌بین بمیرد بازی اجازه بازگشت را نمی‌دهد. با توجه به اینکه قرار است کنترل هر 8 شخصیت در اختیار شما باشد  پس بدون شک باید در انتخاب‌های خود بسیار دقت کنید چراکه بازی پایان‌های متفاوتی دارد و هر 8 نفر را می‌توان نجات داد اما جان آن‌ها درگرو انتخاب‌های شماست.

حق انتخاب با شماست

وقتی وارد سایت بازی می‌شوید فیلمی کوتاه از شخصیت سم مشاهده می‌کنید که با ترس و نگرانی در حال مشاهده اطراف خود است. در این ویدئو و تریلرهای منتشرشده دیگر از بازی می‌توان طراحی فوق‌العاده چهره شخصیت‌های بازی را مشاهده کرد. سازندگان با استفاده از موتور بازی Killzone: Shadow Fall که برای این بازی بهینه‌شده است نه‌تنها در نورپردازی و ساخت مکانی مخوف و تاریک موفق بوده‌اند بلکه برای تجربه یک ترس بدون نقص برای شما در طراحی صورت شخصیت‌ها چیزی کم نگذاشته‌اند و به‌خوبی با دقیق شدن در چهره کاراکترهای بازی می‌توان ترس را احساس کرد تا لذتی دوچندان از بازی ببرید. در بازی چراغ‌قوه بسیار مورداستفاده قرار می‌گیرد برای همین طراحی نورپردازی این وسیله در بازی بدون شک بهترین در بین بازی‌های کامپیوتری است.

در بازی عملاً صدا یا موسیقی پخش نمی‌شود تا حس یک مکان واقعاً مخوف و ترسناک به شما منتقل شود Supermssavie Games برای صداگذاری بازی کاملاً از محیط کمک می‌گیرد و با استفاده از وسایل اطراف شما مثل در، پنجره، تلویزیون و ... باعث ایجاد استرس در شما می‌شود و بعد از هر اتفاق کوچکی با پخش موسیقی کوتاه به‌خوبی احساس ترس در شمارا پرورش می‌دهد و وقتی موسیقی ضرب‌آهنگی تند گرفت یک اتفاق ناگوار در انتظار شما خواهد بود؛ اما همیشه این‌گونه نیست و بعضی از لحظات بازی غافل‌گیری به شما یادآوری می‌کند که هیچ‌وقت در امان نیستید.

 به‌جرئت می‌توان این عنوان را جزء قابل‌انتظارترین عناوین سال 2015 در سبک ترسناک دانست مخصوصاً در این زمان که بازی‌های ترسناک خوبی در بازار پیدا نمی‌شود و وجود چنین بازی که فقط هدفش ترساندن شما و روایت سینمایی است را به فال نیک گرفت و انتظار بازی‌های بیشتری از این سبک باشیم. باید تا تابستان صبر کرد دید که آیا این انحصاری PS4 به سرنوشت Order 1886 دچار می‌شود یا موفقیت Bloodborn را به دست می‌آورد.

[font=Times New Roman] [/font]

[snake]

یک مقاله ی خوب دیگه از بچه های تیم که واقعا داره منو امیدوار می کنه به اینکه همتون رو تو تیم تحریریه ببینم :

1 - باز هم یک مقدمه ی خیلی خوب. بعد از اشتباهاتی که بچه ها تو اوایل کارشون به ویژه در نوشتن مقدمه داشتن حالا همه تون به این توانایی رسیدین که یک مقدمه جوندار و جذاب رو بنویسین

2 - خیلی خیلی خوب تمام بخش های بازی رو توضیح دادی با اینکه اطلاعات چندانی از بازی در اختیار نیست و باید به همون تریلر گیمزکام و صحبت های سازنده ها اتکا کرد ولی بازم خوب نوشتی. با این حال می تونستی بیشتر نوشته ات رو شرح بسط بدی و یکم طولانی ترش کنی.

در کل یک مقاله خیلی خوب بود که به نظرم به هیچ عنوان دارای هیچگونه خطا و اشتباهی نبود

[LICH KING]

یادمه دو سه ماه پیش بود که خواستم پیش نمایش این بازی رو برای مجله بازی نما بنویسم. اطلاعات بازی آنچنان زیاد نبود و غیر از یک گیم پلی منتشر شده و یه سری مصاحبه های کوچک در خصوص داستان چیز خاصی وجود نداشت و با این حال خیلی ها بازی رو دوست داشتن. به هر حال پیش نمایش رو در 4 صفحه کامل نوشتم و اما خوشحالم که الان در یک انجمن گیم چنین نویسنده تازه کاری رو می بینم که با واژه های خیلی قشنگ بازی می کنه و مقالش انسجامی رو داره که خستگی رو بی معنی می کنه و صد البته منو به تحسین وادار کنه

در کل آفرین می گم بهت.

اما می تونستی بیشتر بنویسی. البته درسته که بازی آنچنان اطلاعات خاصی رو نداره اما خب دایره دید خودت رو محدود به یک سری اطلاعات منتشر شده نکن. سعی کن دنبال چیزهایی باشی که دیگران دنبال اون نبودند.  گذشته ی یک استودیو رو بگرد و از دل اون نکاتی رو در بیار. حتی به سایت تولید کننده مراجعه کن و بخواه که یک سری توضیحات رو در این خصوص بهت بدن.

بعد نکته ی دیگه اینه که نوشتن یک پیش نمایش بصورت پارت پارت آنچنان تازگی نداره و بهتره اجزای بازی رو در قالب یک متن به هم ربط بدی نه این که هر بخش رو جدا بررسی کنه
 در ضمن اسم آوردن از اولین نگاه اونم برای بازی که بیشتر از یک سال هست که معرفی شده جایز نیست. اولین نگاه برای مقاله هایی که تازه معرفی شده و شما به عنوان اولین دیدی که دارید بازی رو بررسی می کنید نه اینکه بعد از یک سال دید اولتون رو به اشتراک بگذاید

خسته نباشی. همینطوری ادامه بده

[ユニーク]

یادمه دو سه ماه پیش بود که خواستم پیش نمایش این بازی رو برای مجله بازی نما بنویسم. اطلاعات بازی آنچنان زیاد نبود و غیر از یک گیم پلی منتشر شده و یه سری مصاحبه های کوچک در خصوص داستان چیز خاصی وجود نداشت و با این حال خیلی ها بازی رو دوست داشتن. به هر حال پیش نمایش رو در 4 صفحه کامل نوشتم و اما خوشحالم که الان در یک انجمن گیم چنین نویسنده تازه کاری رو می بینم که با واژه های خیلی قشنگ بازی می کنه و مقالش انسجامی رو داره که خستگی رو بی معنی می کنه و صد البته منو به تحسین وادار کنه

در کل آفرین می گم بهت.

اما می تونستی بیشتر بنویسی. البته درسته که بازی آنچنان اطلاعات خاصی رو نداره اما خب دایره دید خودت رو محدود به یک سری اطلاعات منتشر شده نکن. سعی کن دنبال چیزهایی باشی که دیگران دنبال اون نبودند.  گذشته ی یک استودیو رو بگرد و از دل اون نکاتی رو در بیار. حتی به سایت تولید کننده مراجعه کن و بخواه که یک سری توضیحات رو در این خصوص بهت بدن.

بعد نکته ی دیگه اینه که نوشتن یک پیش نمایش بصورت پارت پارت آنچنان تازگی نداره و بهتره اجزای بازی رو در قالب یک متن به هم ربط بدی نه این که هر بخش رو جدا بررسی کنه
 در ضمن اسم آوردن از اولین نگاه اونم برای بازی که بیشتر از یک سال هست که معرفی شده جایز نیست. اولین نگاه برای مقاله هایی که تازه معرفی شده و شما به عنوان اولین دیدی که دارید بازی رو بررسی می کنید نه اینکه بعد از یک سال دید اولتون رو به اشتراک بگذاید

خسته نباشی. همینطوری ادامه بده

ممنون از نکات آموزنده ای که قرار دادید حتما در کارم لحاظ می کنم اما خب اعتراف می کنم کم نوشتنم برای ترس از نگارش بدم بود تو مقالات قبلی به راحتی 3000 تا 4000 کلمه نوشتم اما اصلا نگارش خوبی نداشت  تصمیم گرفتم  ایندفه خلاصه تر بنویسم و روی نگارش  و جمله بندی تمرکز کنم اما حق با شما است بار اولم نزدیک به 2100 کلمه نوشتم اما از ترس اشتباهات گذشته کمتر کردم . درباره اولین نگاهم هم حرف شما درسته اما چون داریم در آکادمی آموزش می بینیم مثلا این اولین مقاله تحت عنوان اولین نگاه بود  برای همین استید آکادمی سعی می کنن بازی ها و موضوعات انتخاب کنند تا کمی آموزش برای اشخاص آماتوری مثل ما راحتر بشه این بازی انتخاب خودم بود و از اونجا که هنوز سال انتشار 100% معلوم نبود خودم خواستم و اساتید هم تایید کردن برای اولین بار این بازی رو در مقالم استفاده کنم بازم ممنون

بازم ممنون

[The Last King On The Earth]

خیلی اولین نگاه خوبی بود
ولی  یکمی کم بود

[Mohammad-A￦$N78]

كم بودنش مهم نيست
مهم اينه كه خيلي خوب بود برادر
آفرين

[Yesman4Ever]

با اين كه كم بود ولي خوب توضيح داده بودي
البته مهم نيست كم بود بلكه مهم اينه كه خوب بود
موفق باشي

[Last Warrior]

خب چون بقیه خیلی تعریف کردن پس من بیام هی ایراد بگیرم تا تعادل برقرار بشه
البته جمله اول شوخی بود، ولی همین اول بگم که من کارهای قبلیتون رو هم دنبال کردم و نکته ای که تو قبلیها هم تقریبا بود و در این مقاله خیلی بهتر شده روان بودن نوشته و خسته نکردن خواننده هست، بخصوص اگه مطلبی بتونه مخاطبی رو که حال و حوصله خوندن نداره تا انتهای نوشته با خودش همراه کنه که همین نکته بهترین مزیتی هست که یک نویسنده می تونه در نوشته هاش داشته باشه.
به طور کلی نوشته خوبی بود و همین تلاش برای شروعی متفاوت و سعی در یکپارچگی مطلب از ارزشهای مقالتون هست .
فقط یک نکته در مورد مقدمه بگم اونم اینکه خود من هم از اینطور شروع متفاوت خوشم میاد و کار شما هم قشنگ بود ولی من با جمله اول مقاله چندان ارتباط برقرار نکردم البته این ایرادی بر مقاله شما وارد نمی کنه و فقط نظر شخصی من هست. به نظر من انسانها موجودات ترسویی ( به طور جمع ! ) نیستند و در واقع این خود ترس هست که یک واقعیته و چه انسانها بخوان و چه نخوان این واقعیت در کنار اونها هست و خود اونها هستند که تاثیر ترس رو بر روی خودشون تعیین می کنند.
کم بودن مقاله هم به نظر من زیاد نکته مهمی نیست و مهمتر از اون خواندنی بودن و یک مقاله در همون مقدار هست که در مورد نوشته شما صدق میکنه، یک مقاله میتونه در عین کم بودن ظاهری، کامل هم باشه.
در مورد بازی هم اطلاعاتی که دارم در حد همین مطالبی هست که شما قرار دادید و همون چند تزیلر رو ازش دیدم؛ جالب بود ولی هنوز شاید کار داشته باشه و نمیشه نظر کلی داد.

[ユニーク]

خب چون بقیه خیلی تعریف کردن پس من بیام هی ایراد بگیرم تا تعادل برقرار بشه
البته جمله اول شوخی بود، ولی همین اول بگم که من کارهای قبلیتون رو هم دنبال کردم و نکته ای که تو قبلیها هم تقریبا بود و در این مقاله خیلی بهتر شده روان بودن نوشته و خسته نکردن خواننده هست، بخصوص اگه مطلبی بتونه مخاطبی رو که حال و حوصله خوندن نداره تا انتهای نوشته با خودش همراه کنه که همین نکته بهترین مزیتی هست که یک نویسنده می تونه در نوشته هاش داشته باشه.
به طور کلی نوشته خوبی بود و همین تلاش برای شروعی متفاوت و سعی در یکپارچگی مطلب از ارزشهای مقالتون هست .
فقط یک نکته در مورد مقدمه بگم اونم اینکه خود من هم از اینطور شروع متفاوت خوشم میاد و کار شما هم قشنگ بود ولی من با جمله اول مقاله چندان ارتباط برقرار نکردم البته این ایرادی بر مقاله شما وارد نمی کنه و فقط نظر شخصی من هست. به نظر من انسانها موجودات ترسویی ( به طور جمع ! ) نیستند و در واقع این خود ترس هست که یک واقعیته و چه انسانها بخوان و چه نخوان این واقعیت در کنار اونها هست و خود اونها هستند که تاثیر ترس رو بر روی خودشون تعیین می کنند.
کم بودن مقاله هم به نظر من زیاد نکته مهمی نیست و مهمتر از اون خواندنی بودن و یک مقاله در همون مقدار هست که در مورد نوشته شما صدق میکنه، یک مقاله میتونه در عین کم بودن ظاهری، کامل هم باشه.
در مورد بازی هم اطلاعاتی که دارم در حد همین مطالبی هست که شما قرار دادید و همون چند تزیلر رو ازش دیدم؛ جالب بود ولی هنوز شاید کار داشته باشه و نمیشه نظر کلی داد.

شاید مسخره به نظر بیاد اما دقیقا قبل قرار دادن مقاله 2 تا چیز مقاله دقیقه 90 عوض کردم 1 عنوانش که الان شده 7 ساعت تا رستگاری و دقیقا همین جمله اول که و بازم می گم جالبه اما به همین شکلی که ذکر کردید نوشته بودم اما خب وقتی کلیت مقدمه خوندم به یک نکته باید توجه می کردم  اینکه که انسانها موجودات ترسویی هستند درستر می شد دلیل من اینه که از کلمه موجودات استفاده کردم می گین چه ربطی داری، وقتی که از جمله شما استفاده می شد باید توضیح هاتم درباره اون جمله بیشتر می شد و به خاطر همون جمله نزدیک 100 تا کلمه حذف اضافه می کردمو این مقدمه خیلی طولانی می کرد تعادل نوشتم بهم می زن یه مقدمه 400 کلمه ای داشتم با یه توضیح درباره بازی 1000 کلمه ایو بعد ترس در انسان ها یه چیز کاملا غریزی هست یعنی هیچ وقت شما نمی دونید که در مقابل ترس های مختلف چه واکنشی نشون می دید چیزی که غریزی باشه یعنی حقیقت محض پس بخوایم نخوایم ما ترسو هستیم حالا چه واقعیت باشه چه دروغ چه اتفاق این چیزی عوض نمی کنه. اما حیف شد شاید تنها جای مقالم که دست زدم الان گفتید ناراحت شدم همین جمله شروع بود به نظرم با همین جمله ای که شما نوشتید بهتر می بود انشالله مقاله بعدی. در مورد نوشتن لطف دوستانی مثل شما باعث شد روند کارم تغییر بدم نحوه نگراشم تغییر دادم با راهنمایی اساتید آکادمی یه نوشته کم غلط و درست علامت گذاری شده تحویل دوستان بدم بالاخره باید زحمات دوستانی که میان وقت می زارن می خونن رو یه جور جبران کرد دیگه

بازم ممنون

[مجیدنصر]

سلام
واقعا عالی بود خیلی قشنگ توضیخ داده بودی و حتی خوندن این اولین نگاه ترس رو در آدم به وجود می آورد.
عکس ها رو خیلی قشنگ و به جا گذاشته بودی بسی حال کردیم.
کل مطلب هم که عالی بود.در کل خسته نباشی.
حالا در مورد این بازی باید گفت که باید عنوان بسیار ترسناک عالی باشه به خصوص که توی 7 ساعت زندگی اون هشت نفر رواایت میشه و امسال سال بازی های ترسناک برای PS4 هست از اون طرف بازی SH و از این طرف هم بازی UD که قرار هست به صورت انحصاری برای این کنسول منتشر بشه.
یعنی کلا امسال سال بازی ترسناک های توپ اونم به صورت انحصاری برای کنسول نسل هشتمی سونی هست.
پیروز و سربلند باشید.