نقد و بررسی بازی Superhot

[Devil Prince]

نقد و بررسی بازی Superhot

تاریخ انتشار بازی: 2016 - 25 February          تاریخ انتشار نقد: 2016 - 14 March

By Devil Prince

"این نقد مربوط به نسخه‌ی PC است"

________________________________________________________________________________________

ذهن تو مال من است!

   در این روزگار که بازی‌های پر زرق و برق با بودجه‌های کلان، بازار جهانی را قبضه کرده‌اند، عرصه برای خودنمایی عناوین مستقل تنگ شده‌است، اما این عناوین یک سلاح قابل‌اتکا دارند؛ سلاحی که می‌تواند فرق بین شکست و موفقیت یک عنوان باشد؛ خلاقیت! عناوین زیادی بوده‌اند که با تکیه بر همین مهم، قله‌های موفقیت را درنوردیده‌اند و به محبوبیت زیادی رسیده‌اند. بهترین مثال برای اثبات این موضوع، عنوان Minecraft است. دنیای پیکسلی این بازی به چشم‌نوازی ساخته‌های استدیوهای مطرح دیگر نیست، اما خلاقیت بالای سازندگان سبب شده‌است تا به یکی از غنی‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین سرزمین‌ها تبدیل‌شود. همین سلاح بود که سبب‌شد عنوانی چون Undertale در کنار سوپرIPهای سبک نقش‌آفرینی، نامزد بهترین بازی RPG سال شود. حال عنوان مستقل دیگری برخاسته‌‌است تا بار دیگر فریاد خلاقیت را سر دهد. عنوانی در سبک شوتر اول شخص که از منوی اصلی تا داستانش سرشار از ابتکار، نبوغ و نوآوری سازندگان است.

یکی از عجیب‌ترین مراحل بازی. این سلاح خطرناک است!

   در شروع کار Superhot فقط یک مقصود وجود‌ دارد؛ کشتن انسان‌نما‌های قرمز. هیچ پیش‌زمینه‌ی داستانی وجود ندارد. مکالمه‌ای هم در کار نیست. گویا فقط وارد بازی شده‌اید تا تیر شلیک کنید و بکشید، اما بعد از مدتی بازی، شما را غافل‌گیر می‌کند. ناگهان پیامی دریافت می‌کنید. یکی از دوستانتان که با شما درباره‌ی بازی Superhot و جذابیتش سخن می‌گوید! مطمئنا هر گیمری با خواندن این مکالمات متنی شکه خواهدشد. بعد از این مکالمه با پیشروی در بازی با مکالمه‌های دیگری روبه‌رو می‌شوید، اما ناگهان یک پیام از خود بازی دریافت می‌کنید؛ پیامی با این مضمون: «Superhot یک بازی نیست؛ نوعی سلاح است! بازی را ترک کنید! ما شما را تحت‌ نظر داریم!» داستان بازی با روندی رو به رشد و با سبک روایتی فوق‌العاده که فقط شامل پیام‌های کوتاه در طول مراحل می‌شود، پیشروی می‌کند و هر لحظه عطش شما را برای پی‌بردن به قضایای مشکوک بازی بیشتر می‌کند. اگرچه روایت بازی تنها به دوش تعدادی پیام است و هیچ مکالمه‌ی کلامی دیده نمی‌شود، اما جمله‌بندی ها و انتخاب کلمات به قدری به‌جا و حرفه‌ای است که منظور تک تک جملات به روشنی روز منتقل می‌شود. اگر در Firewatch فقط صدای کاراکتر ها راوی داستان بود، اینجا Superhot، گیمر‌ها را از Firewatch هم محدودتر کرده‌است و در عین حال، لطمه‌ای به داستان بازی وارد نکرده‌است که هیچ؛ نوعی حس ترس از ناشناخته‌ها را نیز در وجود گیمر پرورش می‌دهد. این دستاوردی نیست که هر استدیویی به آن نایل شود، اما اعضای استدیوی Superhot Team به این هدف رسیده‌اند. پیچش‌های داستانی علی‌الخصوص سورپرایزی که سازندگان در انتهای بازی ترتیب داده‌اند، عالی است. پایانی که طرفداران هنر هفتم را به یاد آثاری چون سه‌گانه‌ی ماتریکس خواهدانداخت، اما نوآوری‌های سازندگان فقط به داستان Superhot ختم نمی‌شود. گیم‌پلی بازی هم حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. اگرچه کل گیم‌پلی بازی حول یک مکانیزم به ظاهر ساده می‌چرخد، اما همین مکانیزم تا انتهای بازی جذابیت خود را حفظ می‌کند و لحظه‌ای از نفس نمی‌افتد. عملکرد این مکانیزم طوری طراحی شده‌است که با توقف کاراکتر شما در یک نقطه، زمان تقریبا متوقف می‌شود یا به طور دقیق‌تر با یک صحنه‌ی فوق‌آهسته روبه‌رو می‌شویم که در آن سریع‌ترین اجسام متحرک، گلوله‌ها هستند که با سرعتی در حد یک زامبی گرسنه به استقبال شما می‌آیند. شاید فکر می‌کنید بازی آسان باشد، اما وقتی از هر طرف باران گلوله بر سرتان بریزد، از سختی بازی ناله خواهیدکرد. به محض اینکه دوباره شروع به راه‌رفتن کنید، زمان به سرعت معمول خود بازمی‌گردد. توقف زمان به شما این اجازه را می‌دهد تا برای لحظاتی راجع به برنامه‌ی خود برای نابودی دشمنان فکر کنید و از دست دشمنانی که مثل مور و ملخ از هر طرف شما را به رگبار بسته‌اند، جان سالم به در ببرید. می‌توانید طوری جاگیری کنید که تیر دشمنان به فرد خودی اصابت کند یا می توانید با پرتاب یکی از وسایل اطرافتان باعث دفع گلوله‌ی دشمن یا حتی بهتر از آن، باعث پرتاب شدن سلاح وی به هوا شوید. اینجاست که می‌توانید بلافاصله سلاح او را در هوا بقاپید و یکی از صحنه های رویایی فیلم‌های اکشن هالیوودی را در قالب یک بازی ویدئویی بازسازی کنید. این‌ها فقط تعدادی از چندین استراتژی قابل‌اجرا در Superhot هستند که نهایتا آنچنان تنوع و جذابیتی به بازی می‌بخشند که حتی بعد از گذشت چندین ساعت، همچنان همان حس طراوت اولیه‌ی خود را حفظ می‌کند که این نکته قابل‌تحسین است. حتی سلاح های بازی - مخصوصا سلاح‌های گرم - نیز راه‌ها و روش‌های جدیدی را به شما ارائه می‌دهند تا نهایت لذت را از بازی ببرید. برای مثال می‌توانید با یک سلاح Shotgun طوری هدف‌گیری کنید که دو دشمن را به صورت همزمان از پا درآورید.

   با کیبورد نزن! با کیبورد نزن!

   در Superhot مشکلاتی هم دیده‌ می‌شود که به گیم‌پلی بازی ضربه می‌زنند. مهم‌ترین مشکل بازی عدم هماهنگی دوربین و محل اصابت گلوله هاست. برای مثال فرض کنید گلوله‌ای از سمت چپ دوربین در حال نزدیک‌ شدن به شماست. فاصله‌ی گلوله و دوربین طوری‌است که تصور می‌کنید گلوله از کنار شما عبور خواهدکرد، اما در عین ناباوری شما را به صفحه‌ی بارگذاری مجدد هدایت می‌کند! این مشکل با گذشت یک ساعت از تجربه‌ی بازی تا حدودی رنگ می‌بازد و به نوعی عیار کار دستتان می‌آید، اما کمبود دیگری که تا انتهای بازی حسرت آن را خواهیدخورد، نبود سیستم خم‌ شدن (Crouch) است. این کمبود در مواقعی که گلوله ها به سمت بالاتنه‌ی کاراکتر شما شلیک می‌شوند و هیچ راهی برای فرار به طرفین وجود‌ ندارد، به‌ شدت احساس می‌شود. نکته‌ی دیگری که ذکر آن خالی از لطف نیست، عدم تطابق مرحله‌ی انتهایی بخش داستانی بازی با سایر مراحل است. این مرحله به طرز کابوس‌واری مشکل و طاقت‌فرسا است و هیچ شباهتی به مراحل قبلی ندارد. گویا سازندگان به طور ناگهانی تصمیم گرفته‌اند تا در مرحله‌ی آخر، حسابی گیمر را گوشمالی دهند و یک ترمیناتور آب‌دیده از او بسازند! شاید یکی از کم‌کاری‌های سازندگان را بتوان به عدم استفاده از هیچگونه موسیقی در طول انجام بازی، نسبت داد. یک موسیقی هیجان‌انگیز می‌توانست آدرنالین خون شما را به سقف بچسباند و لذت بازی را دوچندان کند، اما همچنان می‌توان از بازی لذت برد. مواقعی وجود‌ دارد که سازندگان شما را از مبارزات نفس‌گیر بازی بیرون می‌کشند و دعوت به چت با دوست‌ صمیمیتان یا خود Superhot می کنند. شما چیزی تایپ نمی‌کنید و فقط با زدن کلید‌های کیبورد به صورت تصادفی، تظاهر به تایپ‌کردن، می‌کنید در حالی که نوشته‌ها از پیش رندر شده‌اند. این بخش‌ها اگرچه از نظر گیم‌پلی، حرف خاصی برای گفتن ندارند، اما برای هم‌ذات‌پنداری هر‌چه بیشتر با کاراکتر اصلی، حرکت جالب و بدیعی هستند. بخش گرافیک بازی تقریبا بی‌نقص است و تمام انتظارات شما را از گرافیک یک بازی مستقل بر‌آورده می‌کند و حتی در مواردی فراتر از حد انتظار ظاهر می‌شود. تنها نکته‌ی آزار‌دهنده‌ی گرافیک، رنگ‌بندی یکنواخت محیط است که باعث خستگی چشم می‌شود، اما می‌توان آن را به پای سبک خاص طراحی سازندگان گذاشت.

  

   اوج هنر سازندگان در طراحی گرافیکی بازی در این صحنه هویداست!

   Superhot یک بازی مستقل بی‌نظیر است که در رگ‌های آن ابتکار و خلاقیت جریان دارد. اگر از طرفداران بازی‌های شوتر تاکتیکی هستید، تجربه‌ی این بازی را از دست ندهید، اما اگر از طرفداران شوتر Run & Gun هستید و حوصله‌ی فکر کردن در میدان مبارزه را ندارید، Superhot را به لیست سیاه خود اضافه کنید! Superhot به شما نشان می‌دهد که بزن‌بهادر‌های سینمایی که همزمان با 10 نفر مبارزه می‌کنند، چگونه میدان مبارزه را می‌بینند.

8.8/10

                        + داستان درگیر‌کننده                                                                                                   - برخی مشکلات دوربین
                        + گیم‌پلی غنی و سرگرم‌کننده                                                                                      - سختی بیش از حد مرحله‌ی پایانی بازی
                        + گرافیک بی‌نقص                                                                                                       - نبود موسیقی در طول گیم‌پلی

آلبوم تصاویر بازی

   

  

[A.R.A.$.H]

با تشکر از نقد خیلی خوبتون  دو نکته فقط خیلی جالب بود برام که تصور من رو نسبت به این بازی عوض کرد!
من فقط یکبار گیم پلی این بازی رو اونم توی همین بخش های تماشاخانه ای که میزنیم دیدم بازیکن با شمشیر راحت دو نفر رو میزنه. اونجا موزیک داشت پخش می شد موزیک خیلی هیجانی هم بود اما اینطور که میگید موزیکی در کار نیست، ظاهرا اونجا صدا گذاری کرده بودند پس   خیلی بده که. بازی های هیجانی امثال این و Hotline Miami با یه موسیقی توپ غوقا می تونند به راه بندازند حالا تعجب می کنم چطور Superhot موسیقی نداره.
نکته دوم هم داستانه که این یکی رو "اصلا" انتظار نداشتم    با توجه به توصیفی که شده داستان واقعا باید جذاب و جالب باشه در حالی که من فکر می کردم اصلا چنین چیزی تو برنامه نیست و یک بازی صرفا گیم پلی محور هستش!
ممنون و خسته نباشید 

[Destiny]

با خوندن نقدتون تصمیم به خرید این بازی کردم واقعا فکر می‌کردم یک بازی نه چندان جالبی باشه اما با نقد عالی تون واقعا نظرم عوض شد

[Devil Prince]

با تشکر از نقد خیلی خوبتون  دو نکته فقط خیلی جالب بود برام که تصور من رو نسبت به این بازی عوض کرد!
من فقط یکبار گیم پلی این بازی رو اونم توی همین بخش های تماشاخانه ای که میزنیم دیدم بازیکن با شمشیر راحت دو نفر رو میزنه. اونجا موزیک داشت پخش می شد موزیک خیلی هیجانی هم بود اما اینطور که میگید موزیکی در کار نیست، ظاهرا اونجا صدا گذاری کرده بودند پس   خیلی بده که. بازی های هیجانی امثال این و Hotline Miami با یه موسیقی توپ غوقا می تونند به راه بندازند حالا تعجب می کنم چطور Superhot موسیقی نداره.
نکته دوم هم داستانه که این یکی رو "اصلا" انتظار نداشتم    با توجه به توصیفی که شده داستان واقعا باید جذاب و جالب باشه در حالی که من فکر می کردم اصلا چنین چیزی تو برنامه نیست و یک بازی صرفا گیم پلی محور هستش!
ممنون و خسته نباشید 

عرض سلام خدمت سرپرست عزیز سایت - آقا آرش عزیز -
باعث خوشحالیه که پسندیدید...
1- من خودم شک کردم، ولی الان ویدئو های گیم پلی بازی در Youtube رو چک کردم و اونجا هم موسیقی نداشت... اگه این بازی موسیقی هم داشت دیگه نور الی نور میشد. دقیقا موسیقی های HM که فوق العاده هیجان انگیز بود طوری که چند بار کم مونده بود من خودم با هد برم تو مانیتور...
البته اینکه موسیقی نداره رو می تونیم به حساب مشکلات مالی بذاریم. به هر حال یا باید لایسنس یه آهنگ رو بخرن یا یکی بسازن که در هردو حالت باید هزینه ی زیادی رو خرج کنن. به هر حال استدیوی مستقلی ـه دیگه! انصافا این گرافیک ورای یه بازی مستقله. از موسیقی زدن گذاشتن رو گرافیک. به قول معروف Tit for Tat...
2- من خودمم فکر می کردم بازی اصلا داستان نداره ولی واقعا غافل گیر شدم. این پیام های خود بازی انقدر واقعی به نظر میان که آدم یه شکی به دلش میوفته. یه جاش که بازی میگه:You Doesn't Belong Here.Leave The Game. And Don't Come Back. Promise
واقعا از بازی خارج شدم (خودمم نمیدونم چرا!!!) وقتی برگشتم گفت: You Didn't Keep Your Word. As you Wish
خلاصه اینکه داستان بازی به شدت تاثیر گذاره...
ممنون و خسته نباشید برای مطالعه ی شما

---

با خوندن نقدتون تصمیم به خرید این بازی کردم واقعا فکر می‌کردم یک بازی نه چندان جالبی باشه اما با نقد عالی تون واقعا نظرم عوض شد

ممنون.
بهتره بازی رو دانلود کنید تا اینکه بخرید چون حجمی معادل 1.2 گیگابایت داره و بعید میدونم در بازار به صورت جداگانه عرضه بشه. اینجور بازی ها رو معمولا به صورت کالکشن با چند تا بازی دیگه منتشر می کنند.

[Funny Man]

گیمپلی بازی عالی هست و میتونم بگم تابحال چنین نواوری ندیده بودم.بازی به شدت هیجانی هستش مخصوصا اگه تیرتون تموم بشه. 
سبک گرافیک بازی هم خیلی جالبه و دشمنان قرمز رنگ بازی با رنگ سفید محیط کاملا در تضاد هستن و این یک زیبایی خاصی رو به وجود اورده. 
چت کردنهای بازی هم خیلی جالبه مخوصا اینکه برای اینکه کارکتر بازی بنویسه باید دکمه های کیبورد رو فشار بدید. 
ممنون از نقد زیباتون.

[Mr.ISO]

واقعا بازیه جالبی بود. هنرمندانه.... سرگرم کننده.... تجربه جدید.... واقعا عالی بود.

[سجاد محمدی پور]

با سلام...
بسیار عالی. به هیچ وجه انتظار نداشتم این بازی به این اندازه جذاب طراحی شده باشه. به هر حال با خوندن مقاله غافل گیر شدم و چیزی نبود که خودم فکر می‌کردم. در کل نقد بسیار جذابی بود و چندان جای ایراد گرفتن هم نداشت. فقط به دو مورد اشاره می‌کنم و تمام. البته مواردی که ذکر می‌کنم خطای سهوی هستن و ایراد بزرگی محسوب نمیشن:

اگر در Firewatch فقط صدای کاراکتر ها راوی داستان بود، اینجا بازی، گیمر‌ها را از Firewatch هم محدودتر کرده‌است

نظر شخصی: بنظرم توی نقد بازی ها بهتره تا حد امکان اون‌هارو با سایر بازی‌ها، مقایسه نکنیم. ممکنه کسی بازی FireWatch رو انجام نداده باشه و در نتیجه مقایسه‌ی این‌دو هم براش مقهومی نداره. البته گفتن این‌گونه مشکلات تنها برای افزایش کیفیت مقاله هست و قطعا ارزش کلی اون رو کاهش نمیده.
(نظر شخصی: بنظرم گذاشتن ویرگول بعد از "اینجا گیمر" هم چندان لزومی نداره. البته بنده این‌طور احساس کردم و شاید هم کاربرد درستی داشته باشه.  به هر حال جمله از حالت روون خودش خارج شده. دلیل اینکه اینو داخل پرانتز هم گذاشتم همینه. اگه توضیحی در این‌باره دارید بگید تا ماهم به قول خودتون آپدیت کنیم )
بعضی جاها هم نیم فاصله رعایت نشده بود. البته قبلا گفته بودید(در نقد FireWatch) کاربرد نیم فاصله بخاطر شرایط کلی انجمن چندان واجب نیست اما اینکه یه جاهایی رعایت بشه و یه جاهایی نه، چندان وجهه‌ی خوبی نداره. نمونش هم :

انتخاب کلمات به قدری به‌جا و حرفه‌ای است که منظور تک تک جملات به روشنی روز منتقل می شود

 در کل خیلی لذت بردیم و جای تشکر داره که وقتتون رو برای نوشتن این مقاله با این سطح کیفیت گذاشتید. مثل همیشه عالی بود...
موفق باشید

[Devil Prince]

با سلام...
بسیار عالی. به هیچ وجه انتظار نداشتم این بازی به این اندازه جذاب طراحی شده باشه. به هر حال با خوندن مقاله غافل گیر شدم و چیزی نبود که خودم فکر می‌کردم. در کل نقد بسیار جذابی بود و چندان جای ایراد گرفتن هم نداشت. فقط به دو مورد اشاره می‌کنم و تمام. البته مواردی که ذکر می‌کنم خطای سهوی هستن و ایراد بزرگی محسوب نمیشن:

اگر در Firewatch فقط صدای کاراکتر ها راوی داستان بود، اینجا بازی، گیمر‌ها را از Firewatch هم محدودتر کرده‌است

نظر شخصی: بنظرم توی نقد بازی ها بهتره تا حد امکان اون‌هارو با سایر بازی‌ها، مقایسه نکنیم. ممکنه کسی بازی FireWatch رو انجام نداده باشه و در نتیجه مقایسه‌ی این‌دو هم براش مقهومی نداره. البته گفتن این‌گونه مشکلات تنها برای افزایش کیفیت مقاله هست و قطعا ارزش کلی اون رو کاهش نمیده.
(نظر شخصی: بنظرم گذاشتن ویرگول بعد از "اینجا گیمر" هم چندان لزومی نداره. البته بنده این‌طور احساس کردم و شاید هم کاربرد درستی داشته باشه.  به هر حال جمله از حالت روون خودش خارج شده. دلیل اینکه اینو داخل پرانتز هم گذاشتم همینه. اگه توضیحی در این‌باره دارید بگید تا ماهم به قول خودتون آپدیت کنیم )
بعضی جاها هم نیم فاصله رعایت نشده بود. البته قبلا گفته بودید(در نقد FireWatch) کاربرد نیم فاصله بخاطر شرایط کلی انجمن چندان واجب نیست اما اینکه یه جاهایی رعایت بشه و یه جاهایی نه، چندان وجهه‌ی خوبی نداره. نمونش هم :

انتخاب کلمات به قدری به‌جا و حرفه‌ای است که منظور تک تک جملات به روشنی روز منتقل می شود

 در کل خیلی لذت بردیم و جای تشکر داره که وقتتون رو برای نوشتن این مقاله با این سطح کیفیت گذاشتید. مثل همیشه عالی بود...
موفق باشید

ممنون. خوسحالم که پسندیدی
خوبه که ایرادات متن گفته بشه تا مشکلات مقاله رو حل کنیم و از مقالات بعد، دقتمون رو بیشتر کنیم. من خوشم میاد که میای ایرادات مقالات انجمن رو ذکر می کنی. فقط دقت کن که بهتره از هر مشکل یک مثال بزنی و دیگه مثال هارو ادامه ندی، چون اون موقع بوی تحقیر به مشام می رسه (خواسته یا ناخواسته. حتی اگه مراد دلت چیز دیگه ای بوده باشه). البته تازگی ها این مورد رو رعایت می کنی و جای خوشحالی داره.
بخش بالا بیشتر حالت کلی داشت و به این نقد مرتبط نبود. بریم سر اصل مطلب:
1- سجاد جان من اصلا مقایسه نکردم! یک اشاره ی فوق کوچیک فقط برای روشن تر کردن قضیه. حتی دوستانی که بازی رو تجربه نکردند هم در نظر گرفتم و گفتم: "اگر در Firewatch فقط صدای کاراکتر ها راوی داستان بود، اینجا بازی، گیمر‌ها را از Firewatch هم محدودتر کرده‌است"
یعنی اونایی که بازی رو تجربه نکردند، چیز خاصی رو از دست ندادند و هیچ نقطه ی گنگی در ذهنشون ایجاد نشد. درسته. انجام مقایسه در نقد و بررسی کار زیاد جالبی نیست، اما این کار من مقایسه نبود. مقایسه زمانی تو نقد مشکل ساز میشه که تمرکز و حواس خواننده رو از نقد بازی مور نظرش منحرف کنه و همش بازی رو به سبک مقایسه ای بررسی کنه.
2- من فکر می کنم جای ویرگول درسته. اگه ویرگول نباشه، ناخودآگاه "بازیِ گیمر ها" خونده میشه (البته به جای بازی، Superhot گذاشتم تا جمله مفهوم رو دقیق تر برسونه). من خودم تو بازخوانی این اشتباه رو کردم و واسه همین ویرگول گذاشتم. به هر حال یکی از اهداف ویرگول: جلوگیری از خوانده شدن کلمات جدا از هم به صورت ترکیب وصفی یا مضاف و مضاف الیه...
حالا من اینطور فکر می کنم که اونجا این مشکل رخ میداد و واسه همین گذاشتم.  ! Information Uploaded
3- قضیه ی مشکل نیم فاصله و استفاده ازش که باعث بهم ریختم متن می شد، مربوط به مرورگر من بود و انجمن مشکلی نداشت (My BB منو ببخش! ). واسه همینم گفتم رعایت کنم تا دوستانی که قبلا از این مورد ایراد گرفته بودند، حالش را ببرند! فقط چون خیلی وقته نیم فاصله رو رعایت نمی کردم، دستم عادت کرده و بعضی اوقات ناخودآگاه فقط Space می زنم و حتی تو بازخونی هم متوجهش نمیشم (ذهنم شرطی شده!) که ان شاء الله این مشکلم حل میشه به مرور زمان (Nothing is Permanent). کل متن دوباره بررسی و  ویرایش شد. فکر کنم دیگه مشکل نیم فاصله نباشه. اگه بازم مشکلی دیدید، خوشحال میشم متذکر بشید عزیزان.

شما هم خسته نباشید بابت مطالعه

[CTTR]

به نظر بازیه خوبیه
حالا مهم نیس
کانتر خیلی خوبه

[The White Witcher]

سلام، واقعا خسته نباشید، 
نقد خیلی خوبی نوشتید و لذت بردم،تو فکر گرفتن بازی بودم و نقد شما بسیار ترغیبم کرد
بازم خسته نباشید و ممنون