زندگی یک گیمر | زندگی من و تو ...

[The Wolf Of Rivia]

 

مقدمه : بسیاری از افراد مثل من با گیم بزرگ شده اند  . یادمه که من با ماریو و کراش شروع کردم ...
ما با گیم زندگی میکنیم ٫ ما٬ در گیم میمیرم و دوباره بلند میشیم تا پیروز بشیم .
حاضرم یا بهتره بگم حاضریم از شکممان بزنیم ‍‍٫ ولی بازی کنیم . بازی چیزیست که همه جور احساسات در آن خلاصه شده اند ! خنده ٫ شادی ٬ دوستی ٬ معرفت ٬ غم ٬ عشق ٬ مرگ و حتی دیوانگی همه و همه در بازی های ویدیویی . این مقاله نیز در مورد ما گیمر هاست ( من و تو )





 
حسی که یک گیم میتواند به ما منتقل کند یک حس زود گذر نیست بلکه چیز هایی رو به انتقال میدهد که همیشه با ماست . ما از گیم یاد گرفتیم همیشه دیوونگی بد نیست ٬ هیچ وقت ب کسی اعتماد کامل نکن ٬ خانواده مهمترین اصل زندگیه و برای زندگی بجنگ ...
ماها کسانی هستیم که هیچ وقت خانواده هایمان با بازی کردنایمان موافق نبودند همیشه شنیدیم ( بازی خوب نیست یا مثلا بازی روی روح و روان تاثیر منفی میگذارد )
هیچکس نبود ( حداقل در خانواده من ) که برای یک بار هم که شده ببیند داستان این بازی چیست ؟ هدف چیست ؟ 
من خودم از سن هفت  سالگی شروع به بازی کردن کردم و واقعا هم نمیفهمیدم اون موقع برای چی بازی میکنم و چرا ؟ تا اینکه کمی بزرگ شدم و سنم به دوازده رسید .
دیگه ترجیح میدادم بشینم خونه و بازی کنم تا اینکه  مثل بچه های دیگر به بیرون بروم و شیطونی های بچگانه کنم .


 


مزایا : با اینکه تا الان همش داشتیم یک جورایی مزایا رو میگفتیم  اما :
ویژگی های اصلی بازی های ویدیویی :

1 - آشنایی با دنیای وحشی بیرون .

2 - زندگی چیست ؟ احساسات خوب و بد .

3 - روبرویی با مشکلات و فرار نکردن از آنها .

ما در طول روز با مشکلات زیادی رو به رو میشیم اما ما گیمرا یاد میگیرم حداقل ازشون فرار نکنیم و تا جایی که میتونیم بجنگیم ...

هیچ چیز در این عالم هستی بی عیب و نقص نیست ، بنابراین  تعدادی از مضرات اصلی بازی های ویدیویی :

1 - اعتیاد بیش از حد به گیم (!! !! )

2 - فراموش کردن زندگی واقعی .

3 - که بد ترین مضر به حساب می آید تقلید از شخصیت منفی است . ( مثال : ما همه سعی میکنیم مردانگی بتمن رو الگو زندگی خودمون قرار بدیم اما کسانی هم هستن که میگن :‌چرا مثل جوکر نباشیم ؟ و همین باعث نابودی کل زندگی میشود )



قصد دارم کمی بیشتر در مورد اعتیاد به گیم صحبت کنم کمی پیش بود که به مقاله عجیبی برخوردم که میگفت در آمریکا و یا کشور های دیگر افراد به خاطر اثرات گیم به خانواده خود اسیب زده و یا خانواده خود را کشته اند ! چرا ؟‌چرا باید به خاطر یک بازی به عزیزان خود آسیب برسانیم ؟ یا حتی با لفظ کسانی که دوستشان داریم را ناراحت کنیم ؟ اعتیاد ب گیم خوب است اما ، بیش از حد آن نیز خطرناک . پس مواظب باشیم تا بیش از حد به بازی های ویدیویی وابسته نشیم .



با بازی های ویدیویی  ما میتوانیم به جاهایی برسیم که هیچ وقت در زندگی واقعی به آن ها نمیرسیم ، میتوانیم عقده های خود را خالی کنیم ( توجه :عقده در قلب بماند خطرناک است ) حتی عصبانیت و خوشحالی ...
یاد بگیریم :
1 - از احساسات مثبت بازی الگو بگیریم .

2 - با دید اینکه بازی تنها یک سرگرمیست به آن نگاه نکنیم .



توجه : این مقاله اولین کار از بنده هست و این مقاله رو امروز در مدرسه نوشتم . امیدوارم حداقل باعث یک دهم از توجه شما شده باشم .
منتظر انتقادات هستم .