ارباب زمان | پیش نمایش عنوان Quantum Break

[Writer Bot]

قدم به نسل هشتم گذاشته ایم، جایی که دو شرکت متفاوت پا به عرصه معرفی عناوین انحصاری خود گذاشته اند و آنقدر این بازی ها لذت بخش هستند که تجربه آن ها خالی از لطف نباشد؛ اما سونی با آن جاه طلبی تحسین برانگیزش عناوینی انتشار داد که تا دنیا پابرجاست از آن ها به عنوان مرکز دنیای بازیباز ها یاد می شود، جایی که با ادامه عناوین شاهکاری مانند Uncharted 4: A Theif s End همراه هستیم و در واقع به نقطه اوج مطلب رسیدیم، یعنی در حال حاضر سونی در اوج است و همانند عصر طلایی اش مشغول به فعالیت و معرفی عناوین جدید یا دنباله دار است؛ اما در آن طرف قافله هم رقیب دیرینه او برای آن که از این غول بازیسازی عقب نیافتد و خودی نشان دهد، محصولات انحصاری معرفی می کند که دقیقا مشابه عناوین شرکت سونی هستند و همچنین دشمن سرسخت آن در مواقع ضروری.

اما مایکروسافت میدان را رها نمی کند و تا نفسی برای زنده ماندن دارد می جنگد، با معرفی اثر جدید جناب سم لیک (Sam Lake) یکی از نویسندگان نخبه دنیای بازیسازی که نویسندگی عناوین مهمی مانند سری Max Payne و Alan wake را در فاکتور خود جای داده و علت محبوبیت خود را مدیون این دو سری از عناوین شاهکار دنیای بازیباز ها و بازیسازی است. اما اثر جدید این شرکت که عنصر جدا نشدنی زندگی یعنی زمان را به چالش می کشد، این عنصر Time Stop نام دارد که با آن در سری مکس پین آشنایی داریم و چیزی شبیه آن در سری عناوین مکس پین وجود دارد. در واقع این قدرت کمی شباهت به پرش های مکس در سری این عنوان دارد و این ایده می تواند ایده خلاقی باشد و کمی تکراری، چون عناوین زیادی تحت عنصر زمان ساخته شده اند و خود رمدی هم در سری مکس پین کمی از آن استفاده کرده؛ ولی الان به جرئت می توانم بگویم این خلاقیت ناب تکمیل شده و به حداقل خود رسیده و پختگی آن را می توانیم شاهد باشیم.

استودیو Remedy intertinment با خلق عناوینی مانند سری مکس پین و آلن ویک مشهور است و اولویت این استودیو در اصل ساخت و نویسندگی داستانی با تم عاطفی و پر مخلفات است که بازیباز را در دنیای بازی خود غرق کند. اثر جدید این استودیو که Quantum Break نام دارد و چند روزی با انتشار جهانی آن فاصله نداریم، باز هم پایه و اساس خود را حفظ کرده و یکی از موردانتظارترین اثرهای سال 2016 متعلق به این عنوان است و به احتمال زیاد یکی از کاندید های گوتی سال می شود. منظور ما از گفتن پایه و اساس مجموعه های خود یعنی آن که باز هم با داستانی در دست و بال خود دارد که قابلیت های استاد سم لیک را به رخ همگان می کشد. شخصیت دیگر مکس یا آلن نیست و جک جویس این بار در خدمت ماست کسی که نیروی زمانی در دست دارد و عنصر زمان را نشانه گرفته و قابلیت های زیادی با استفاده از قدرت زمان دارد، عنوانی که در کنار انحصاری های دیگر می تواند به موفقیت های بزرگی برسد. خوب است بدانید محوریت روند بازی Quantum Break هم سفر در زمان است و باید بدانید که این اثر پر از بازیگران ستاره و با استعداد که شاید با جرئت بتوانیم بگوییم که این عنوان در صدر جدول بازیگران قرار می گیرد که نقش آفرینی آن ها در این بازی یکی از دلایل محبوبیت آن است. اما برای اشکالات بازی باید بگوییم که سازندگان باهوش یعنی استودیو رمدی دو هفته قبل از انتشار جهانی بازی این عنوان را در اختیار منتقدان خارجی قرار داده و درخواست کرده که آن را تحلیل کنند و این موضوع بسیار بر کیفیت و کمیک بازی می افزایدو کمک می کند عنوانی هر چند بی نقص از آب در بیاید؛ اما سخن توماس پوها را در این باره  شاهد هستیم، که در حساب رسمی توییتر خود توضیحات لازم را به علاقه مندان می دهد:

---

ما در 24 ساعت گذشته در حال ارسال کد های Quantum Break به منتقدین بودیم، ما از بسیاری از بازی های امروزی پیشرفته تر هستیم.

---

تاکنون عناوین بسیاری تحت شعاع تونل زمان یا سفر به گذشته و یا حالا با محوریت داستانی در رابطه با زمان ساخته شده اند و هر کدام ویژگی های بارز خود را دارا بوده اند؛ اما آیا برای بازیباز از این که در تمام نقاط بازی از قدرت عنصر زمانی استفاده شود لذت خاصی می برد یا می گوید این هم یکی از این آشغال هاست، مسلما عنوان کاملی که چرخه طبیعی زمان را بهتر برای بازیباز به تصویر بکشد کم یافت می شود، اما رمدی با خلق این عنوان خوش ساخت ایده ناب خود را در معرض دیدگان قرار داده و به همه نشان می دهد که شخصیت بازی می تواند آنقدر محکم و استوار زمان را بدست و از آن برای نابودی دشمنانش استفاده کند. با توجه به کارنامه خوب استودیو رمدی با خلق عناوینی مانند مکس پین و آلن ویک انتظار می رود که اثر جدید این استودیو هم مانند این عناوین کلمه به یاد ماندنی را از آن خود کند. چنین قدرتی در دنیای واقعی هنوز امکان پذیر نشده؛ ولی خوبی بازی های ویدئویی با چنین سبک هاییبه شما اجازه تجربه چنین عناصر زمانی هم داشته باشید و این عنوان با تصور ذهن یک نویسنده خلاق بدست آمده، نویسنده ای که خودسرانه تصمیم نگرفته و با کمک دانشمندان CERN(سازمان اروپایی پژوهش های هسته ای) در علم فیزیک سعی بر این داشته که عنوانی واقع گرایانه تر برای علاقه مندان به علم فیزیک بسازد و تا چند روز آینده منتشر کند.

---

• مشخصات بازی:
  
• تاریخ انتشار:april 5، 2015
  
• ناشر: Microsoft Studios
  
• سازنده: Remedy Entertainment
  
• پلتفرم ها: انحصاری Xbox One و البته رایانه های شخصی مجهز به ویندوز 10
  

---

 اما بد نیست نیم نگاهی به زندگی سم لیک بی اندازیم تا شاید کسانی که او رو نمی شناسند با او بهتر آشنا شوند:

سم جاروی که به نام هنریش سم لیک صدا می شود نویسنده اهل فنلادی است که متولد 18 ژوئیه 1970 است. نام هنری او یعنی لیک به معنای دریاچه است. وی که نویسنده بسیار خلاقی بود. از همان اول وظیفه نوشتن داستان مکس پین 1 و 2 را برعهده  داشت؛ اما جالب است بدانید چهره مکس را در مکس پین 1 سم لیک موشن کپچر کرده یعنی طراحی صورت مکس در مکس پین 1 از طرح صورت سم لیک الهام گرفته شده. در واقع آن دوران شرکت رمدی بودجه کافی برای انتشار بازی نداشت و سرمایه خود را با راک استار گیمز مشترک کرد و توانستند رمانی که بازیگرهایش هم ساخته خود این شرکت بودند را به تصویر بکشند و سازش کنند. در مکس پین 2 رمدی بودجه بسیار زیادی بدست آورد و تصمیم به جایگزینی تیموتی گبیز به سم لیک گرفت؛ اما با این حال باز هم داستان عنوان و فیلمنامه اش به عهده خود او بود. جالب است بدانید اهنگ پایانی مکس پین 2 به نام ( خداحافظی دیرهنگام ) که در مراحل مختلف بازی توسط شخصیت ها خوانده شد، این قطعه اثری بدست امده از بیت هایی از یکی از شعر های خود سم است.

در مکس پین یک و دو او شخصا کارها را نظاره و اداره می کرد؛ ولی در مکس پین 3 که سال 2012 انتشار پیدا کرد دیگر خبری از او نبود و وی از دور ناظر کار ها بود و در کنار کادر نویسندگی و مدیریت قرار نداشت. از سری مکس پین بگذریم می رسیم به مجموعه جدیدی به آلن ویک که یک عنوان مفرد بود و دنباله داری برایش وجود نداشت. جایی که یک فکر مریض به دنبال خیالات خود به ترسناک ترین نقاط سفر کرده و سرآمد داستانی پیچیده و گنگ دیگر از استاد سم لیک است. در واقع این عنوان با شخصیتی به نام آلن که یک روان پریش ذهنی بود توانست مکانیزم های سم لیک را به خوبی پیاده کند و این همان چیزی بود که از این نویسنده نخبه می خواستیم. با معرفی آلن ویک نه تنها داستان پسرفت نداشته بود، بلکه پیشرفت قابل توجهی را در آن شاهد بودیم و انگار به مرور زمان ذهن سم لیک  برای نوشتن داستانی پیچیده مصمم تر شده. در واقع آن با اتسفر تاریک و ترسناکش بازیبازان را بسیار شگفت زده و از ژانر های ترسناکی که تمام نکاتش خون و خونریزی و بسیار خشن است به طوری که حال فرد را به هم می زند دل زده کرده و توانسته بسیار عنوان عجیب خود را در قلب کاربران جای دهد. لازم است بدانید سم شاعر هم هست و شعر های فراوانی نوشته و الان قطعه ای از شعر او را بیان می کنیم:

"مهم نیست انسان در زندگی چه هدفی دارد، هدف های بزرگ.... مهم آن است به هدف خودتان برسید زیرا اگر به هدفتان دست نیابید، تمام عمر بیهوده زندگی کرده اید" 

                     

"سمت راست بازیگر جک جویس شخصیت اصلی اثر جدید رمدی"

"سمت چب همان نویسنده مشهور سم لیک است"

داستان بازی آنگونه که نویسنده و کارگردان این اثر روایت می کند درباره اشتباه خطرسازی در معادلات زمانی است.

داستان از جایی آغاز می شود که دانشمندان دانشگاه ریورپورت(مکانی واقع در شمال شرقی آمریکا) طی آزمایشی که قصد سفر به زمان را امکان پذیر می کند و در  واقع هدفشان سفر به زمان است و قصد انجام تحولی بزرگ در زندگی بشر دارند؛ اما چیزی نمی گذرد که این تحقیقات و آزمایشات گوناگون درباره این قدرت عظیم به بن بست می خورد و شکست بزرگی را متحمل می شوند.

به سبب این شکست بزرگ، جان میلیون ها انسان در خطر می افتد؛ اما این اتفاق باعث می شود دو شخصیت بازی که به نام های جک جویس و پاول سرین شناخته می شوند در معرض خطر قرار گیرند و این قدرت به رگ های آن ها می پیوندد. در واقع جک جویس می تواند کنترل زمان را در دست گیرد و پاول سرین که شخصیت منفی بازی رو تشکیل می دهد می تواند کاری کند که بتوانید اتفاق های آینده را ببینید. پاول که موسس و مدیر شرکت monarch است جک را مقصر تمامی پیش آمده های حاضر دانسته و همراه با ماموران و شکارچیان زیر دست خود به شکار این فرد دارای قدرت عنصر زمانی می رود و تا زمانی که شما را نکشد این قضیه را ول نمی کند و شما باید با تمام قوا به جنگ با این سربازان بروید و با استفاده از قدرت های فراوانتان آن ها را از سر راهتان بردارید. در واقع جک یک ابر قهرمان نیست و این را خود سم لیک یعنی نویسنده اثر هم اشاره کرده، بلکه این قدرت Stop Time است که او را به قدرتی مطلق تحمیل کرده. نگاهی به صحبت های سم لیک درباره این قابلیت های جک می پردازیم، آقای لیک می گوید:

چیزی که من را با تمام وجود مشتاق به نویسندگی بازی و نوشتن آن کرده به دلیل آن است که من چنین شخصیت هایی را در بازی دوست دارم، چرا؟ چون او یک فرد عادیست و شما با یک سوپرمن ( این واژه به افرادی گفته می شود که نیرویی عظیم در خود دارند و قابلیت های فراوانی از جمله قدرت های بی شمار برای دفاع از خود در برابر حملات دشمن دارند ) طرف نیستید. او یک فرد معمولی است که در موقعیتی غیر عادی قرار گرفته و مجبور است توانایی های خود را به کار گیرد. حتی هنگامی که ما روی حالت های فیزیکی و جسمانی جک کار می کردیم، او یک فرد آموزش دیده و نظامی نبود و هنوز یک کارآموز بود و رفته رفته نقاط پیشرفت را در وی دیدیم. کش و قوس داستان حول شخصیت او می گردد و همه زوایای بازی به او برخورد می کند.

اما در بخش دیگر صحبت هایش اشاره داشت به اینکه او یک قهرمان مبتدی در در عنوان Quantum Break است:

اگر به داستان مرد عنکبوتی دقت کرده باشید، در اول ماجرا او متوجه می شود که قدرتی دارد که هیچ یک از انسان ها توانایی او را دارا نیستند. او حالا سعی می کند استفاده از توانایی خود را بیاموزد. در این عنوان هم شخص نیاز به زمان دارد تا قدرت هایش را به رخ بکشید و سریع تر با نیروهایش آشنا شود؛ اما او گفت همچنان عناصری با گذشت زمان پدیدار می شوند و باید به آن ها پی ببرید.

 انگیزه جک در این عنوان نابودی گروهان شورشی و گرفتن انتقام خود از پاول است زیرا این شخصیت منفی که در بالا هم به او اشاره شد برادر جک یعنی ویلیام را به قتل رسانده و حالا انگیزه جدیدی برای آقای جویس ایجاد شده و باید به این دو هدف دست پیدا کنید. 

آیا می دانیدهای Quantum break:

1.در این اثر شاهد هنر نمای بسیاری از افراد معروف و محبوب هالیوودی هستیم که این خود هایپ علاقه مندان را بیشتر می کند

2.در این عنوان می توانید با استفاده از قدرت زمان آن را متوقف یا به صورت صحنه آهسته اجرا کنید و دشمنانتان را سریع تر به زمین بزنید و هدف جک فقط انتقام از پاول است، خلاصه این قدرت این است که می توانید از آن در جنگ ها به نفع خود استفاده کنید.

3.جالب است بدانید برای این اثر هم  قرار است فیلمی ساخته و تهیه شود. و خوب است بدانید موضوع محتوایی فیلم آن با بازی آن زمین تا آسمان فرق می کند؛ زیرا بازی در مورد یک قهرمان دارای ابر قدرت است و فیلم آن درباره تبهکاران معمولی است.

4.نکته ای که در بازی به چشم می خورد آن است بازی ای به این عظمت فقط دارای یک پایان است و شما فقط می توانید این یک محور را به پایان و با پاول معامله کنید.

5.لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که گرافیک بازی به حدی خیره کننده است و جلوه های بصری زیبایی دارد که انگار خودتان در حال پلک زدن در دنیای واقعی هستید. این عکس ادعای ما را ثابت می کند:

6.بازیگران مشهور سریال بازی که در آن هنرنمایی می کنند عبارتند از X-men یعنی Shown Ashmore و هنرمند Lord Of The Rings یعنی dominic monaghan 

7.بهتر است بدانید در بعضی نقاط بازی بر روی نقشه مکان هایی هستند که در آن شما تصمیم می گیرید بمیرید یا زنده بمانید که بستگی به خودتان دارد و هیچ اجباری نیست و جالب است بدانید هیچ تاثیری برروی قسمت پایانی و دیگر مراحل ندارد.

در واقع کل داستان شما را با علم کوانتومی و پیکر بندی تمام با تئوری و معادت لازم زمانی و نظرهای علم و فیزیک مرتبط می کند و هماهنگی در کل داستان بازی دیده می شود.

رمدی برای بیان بهتر محوریت داستانی خود از شخصیت جک جویس استفاده کرده و شما را در قالب جک جویس در گیم پلی بازی رها می کند تا با شخصیت او به گونه ای نقش آفرینی کنید.لازم به ذکر است سازندگان با اضافه کردن برادر جک به این عنوان تنور داستان را داغ کرده اند و باعث مرتبط کردن شخصیت های جدیدی به بازی شده و نبرد های او و پاول هیجان انگیزتر شده. همین حس انتقام است که تنش های بازی را بیشتر و دنباله هیجان های بیشتری برای ماست. 

چنین نیرویی فقط در بازی های ویدئویی امکان پذیر است

سم لیک و رمدی همیشه یک چیز را جزء گیم پلی قرار می دهند و با توجه به آن تحت شعاع بازی را می چرخانند. برای مثال در مکس پین، شخصیت خود بازی یعنی مکس از بین این همه ایده ناب فقط شیرجه زدن را بلد بود و در سری آلن ویک هم که اثر همین استودیوست چراغ قوه برای بر هم زدن تاریکی مطلق اولویت بود. در همان اول نگران این می شوید که نکند سم باز هم گیم پلی عنوان اش مانند قبلی ها در ادامه بازی تکراری شود. در این عنوان کوانتومی هم ملاک هم این است و بس، کمی نگران کننده است چون طرفدار این سری متوجه تکراری شدن آن می شود، قاعده کوانتومی هم بر این اساس است یعنی شما دیگر نه شیرجه می زنید نه چراغ قوه ای در دست دارید و ایندفعه با قدرت زمانی طرف هستید و بازی تکیه به کنترل زمان داده؛ یعنی جک جویس می توان زمان را نگه دارد یا به قولی Time Stop کند. مطمئنا سوالی در ذهن شما پیش آمده مبنی بر چگونگی استفاده قدرت آن، نحوه استفاده آن به گونه ای است که شما زمان را نگه می دارید و می توانید یا از دید دشمنتان پنهان یا به طرز ساده تری به طرف آن شلیک و آن را خلاص کنید. چیزی که نباید فراموش کرد، این است که رمدی در کنار خلق یک داستان پیچیده و ایده ای ناب در بخش گیم پلی این اثر هم کم نگذاشته. قابلیت Time Bullet مکس پین را که به یاد دارید؟ قابلیتی که کل گیم پلی آن بازی بر روی این توانایی می گشت، از طرفی دیگر الن برای مبارزه با تاریکی به وجود آمده ذهن روان پریشانش چراغ قوه ای به همراه داشت که با آن دشمنان خود را با طبیعت مخالف تاریکی و روشنی از بین می برد و همان چراغ قوه تصورات به وجود آمده ذهن آلن را نجات داد، چراغ قوه ای که با تکنولژی منحصر به فرد خود بهترین راه ممکن برای دفاع از جان آلن بود. حال در Quantum Break قدرت های شما بر پایه زمان است؛ اما این قابلیت فقط آن نیست که شما تایمر را نگه دارید، زیرا شش قابلیت متفاوت با پادشاهی زمان داریدکه با هم نگاهی به آن ها و توانی هایشان می پردازیم:

• Time Stop
  

این همان ابر قدرت جذابی است که در ابتدای نقد به گوشمان خورد. وقتی که این قابلیت را فعال می کنید نیم کره ای به دور جک جویس ساخته و هر اشیا و انسانی که در آن قرار گیرد لحظه ای انگار دنیایش تمام می شود و کل آن اجسامی که در آن نیم کره قرار می گیرند تحت تاثیر نیروی زمانی متوقف می شوند این قابلیت در اکثر بازی به کمک شمامی آید و شما را در شرایط دشوار کمک می کند، به خصوص آن که سیل عظیمی از دشمنان به طرفتان غوطه ور شوند و شما به تنهایی تواناییمقابله با آن ها را ندارید، به راحتی می توان عده زیادی را ناکت کنید. برای آن که مثال زده باشیم مانند این می ماند که نارنجکی به طرف شما پرتاب شده و هر لحظه امکان نابودی شما وجود دارد؛ اما با نگه داشتن  تایم می توانید آن را خنثی یا به طرف خود دشمنان پرت کنید. در واقع طیف عظیمی از حملاتتان را نیازمند وجود این قدرت هستید و با چیدن استراتژی خود می توانید به راحتی دشمنان را از هم بپاشید.

 همان نیمکره صیقلی شکل قدرتمند 

• Time Vision
  

اولین قابلیت جک جویس پیش بینی می شود از همان اول در دسترس عموم باشد توانایی دید جک برای مشاهده تهدیدات یا اشیاء به رنگی خاص است. اگر Tomb Rider 2013 را تجربه کرده باشید چنین قابلیتی را حتما به یاد می آورید یا در بتمن هم چنین بساطی وجود دارد. این قابلیت هم می تواند کمک شایانی به شما در حال انجام بسیاری از ماموریت ها کند و تسلط شما بر محیط اطراف بالا می رود و تمرکز بیشتری دارید.

1،2،3 بدو

• Time Blast
  

شکست زمان در دنیای واقعی هنوز امکان پذیر نیست و فکر می کنیم آرزویی محال است و خوبی بازی های ویدئویی همین است که غیر ممکن ها را ممکن می کنند.

شکست زمان بسیار لذت بخش است. شما با استفاده از این قدرت می توانید اشیاء یا هر انسانی را نابود کنید در واقع این قدرت همه چیز را تخریب می کند. به خوبی روی این قدرت کار شده و رندر و به آن پردازش شده و تا حد امکان از بروز خطا جلوگیری می کند.

بزن و همه چی رو تخریب کن

• Time Shieldاین قابلیت آنقدر در بعضی مراحل به درد شما می خورد که به جان سازنده برای گذاشتن این نیرو دعا می کنید.در واقع اسمش سپر زمانی یا به عبارتی سپر بلای جان است، این سپر جان شما را از هزار گلوله غوطه ور به سمت شما نجات می دهد و توسط نیرویی که هیچ چیز حریفش نیست تمام گلوله ها یا اشیایی که به شما پرتاب شده را به زمین می کوباند. مواقع دشوار، دشمن مانند مور و ملخ به سمت شما می آید و همینطور با اسلحه خود شلیک می کند، شما می توانید با استفاده از سلاح مطمئن سنگرگاه امنی برای خود دست و پا و به راحتی هر چه تمام تر به جنگ بپردازید.

کیسه های خشت جای خود را به نیرویی نامرئی داده است

• Time Dodgeجاخالی دادن و برای یک لحظه قایم شدن برای بخش مخفی کاری بسیار منطقی بود و این نیرو از پس وظیفه خود به درستی برآمده .شما می توانید در یک لحظه خود را از دید دشمن مخفی و درست پشت سر آن ها پدیددار شوید، می توانید با این قابلیت جک جویس را تلپورت کنید. همانند آن که جمعی از نیروهای شرکت مونارک به دنبال شما هستند و شما بدون سر و صدا می خواهید کار آن ها را تمام کنید. با استفاده از آن پشت سر یکی یکی از افراد ظاهر و قتل عامشان کنید.

---

اما این تمام این قضیه نیست، شما می توانید قدرت ها را با یکدیگر ترکیب کنید. بستگی به مرحله شما دارد که با ترکیب این ویژگی ها، قابلیت های جدیدی پیاده سازی کنید. همین ویژگی مبارزات به طور ناگهانی باعث پیشرفت گیم پلی و آغاز مبارزاتی سریع و بسیار وسیع تر خواهید بود.

---

از نظر گرافیک باید بگوییم سنگ تمام که هیچ، طلای تمام گذاشته. از شوخی گذشته بازی دارای گرافیک هنری و بصری خاصی است، میان پرده ها مانند سریال هستند و طراحی بافت اجزای صورت شخصیت ها بسیار عجیب است. در واقع انگار شاهد فیلم سینمایی هستیم و از بازی خبری نیست، لایو اکشن های بازی آنطور که به نظر می رسد کوتاه است. میان پرده ها با بازیگران برجسته خود نمایی می کنند، که انتظار می رود از دید شخصیت منفی بازی حدود 22 دقیقه زمان ببرد که تایمی ناچیز است و به نظر نمی رسد زیاد باشد.

خبر خوب برای بازیبازانی که به گرافیک بازی اهمیت زیادی می دهند و در کنار بخش های دیگر به گرافیک خیلی حساس اند این است که رمدی تکنولوژی ای در ساخت گرافیک بازی به کار برده که تا بحال هیچ استودیویی در عنوان خود استفاده نکرده و این اولین باری است که از تکنولوژیDDM)  Digital Molecular Matter)  استفاده می شود؛ اما این فناوری به چه دردمی خورد؟ جواب سوالتان آن است که این تکنولوژی فیزیک اجسام و انسان ها را به طرز باورنکردنی مانند واقعیت شبیه سازی می کند و شکستگی هر جای آن را مانند میان پرده ها به نمایش می گذارد. این فناوری یکی از مهم ترین نکات مثبت و بارز این اثر دانست. همچنین دارای یک پلاگین (مایا) هست که این قابلیت هم فعالیت سازندگان در قسمت های تخریپ پذیری و گرد و غبار شرایط و آب و هوایی بسیار راحت تر کرده و دست سازنده در این بخش باز است. دیگر قابلیت مربوط به نورپردازی Multi Scale Global Illumination نام دارد. و یکی از دستاوردها و اکتشافات استودیو رمدی به شمار می رود، تکنولوژی به کار رفته در این بخش فقط مختص این قسمت نیست در همه جای بازی فناوری های بسیاری به کار  رفته. برای مثال در بخش صداگذاری هم افکت هایی استفاده کرده که باورتان نمی شود که هزینه شان میلیونی باشد. در واقع این افکت صداگذاری، شخصیت ها را به صورت سه بعدی و به نوع لحظه ای خروج می نماید. وقتی کاری به این عظمتی می آید بهتر است بگوییم سازنده آنقدر تلاش کرده که همه بخش ها Real-Time می باشد، یعنی به صورت زنده به نمایش در می آیند و به اصطلاح به هنگام همه پردازش ها صورت گرفته و هدفشان باورپذیری اثرشان برای بازیباز است و تا درصد بسیاری این را طی کرده اند.

تکنولوژی های بازی آنقدر زیادند که فکر می کنم یک مقاله به صورت درازا برای آن ها کم است و به دلیل درازای نقد از نوشتن آن معذوریم و فقط بخشی از آن را تحریف کردیم.

جالب است بدانید انتظار می رود در سال 2016 جزء برترین بازی ها در حوضه گرافیک بصری زیبایش شود. اما تا عرضه به انتظار می نشینیم و دستپخت سم لیک را  بزودی نوش جان می کنیم. جالب است بدانید بازی در هنگام عرضه قرار است بر روی رزولوشن 720P اجرا شود، حال توضیحاتی در این باره توسط یکی از سازندگان این عنوان داده می شود. صحبت های این سازنده با سایت Inguisitr را شاهد هستیم:

---

رزولوشن خروجی 1080P بازی Quantum Break، یک بازسازی موقت پر پایه فریم های قدیمی تر 720P است.

چنین راهکاری باعث می شود که ما به پیکسل های با کیفیتی دست پیدا کنیم که از سایه پردازی پیچیده و افکت ها بهره می برد. و باعث می شود جلوه ای سینمایی داشته باشیم. با این حال تعداد نمونه متغیر بین گذراها و افزایش گرافیک موقت باعث می شود که بحث در رابطه با رزولوشن، به سبک سنتی آن که درک می شود، برای Quantum Break پیچیده باشد. از همان آغاز ساخت Quantum Break مهمترین مسئله برای مایکروسافت و رمدی ارائه یک تجربه گیمینگ متقاعد کننده با کیفیت هنرمندانه برتر بوده است. این کاری می باشد که رمدی به آن شهرت دارد. ما اعتقاد داریم که به چنین چیزی دست پیدا کرده ایم نمی توانیم منتظر بمانیم تا نظرات هواداران در روز 5 آوریل زمانی که بازی عرضه خواهد شد دریافت کنیم.

• به نقل از گیمفا

---

نیم نگاهی به تنظیمات گرافیکی بیاندازیم

موسیقی بازی توسط آلکانو نواخته می شود و این موسیقی ها، از سیستم آرپز (نوعی آکورد شکسته)  استفاده می کنند، رابرت موگ تعلق به گروه Tangrine و موسیقی های الکترونیک دهه های 70 و 80 ایده گرفته است. جالب است بدانید که در ابتدا قرار بود موسیقی بازی و موسیقی زنده یا لایو اکشن بازی مکمل یکدیگر باشند و به گونه به هم وصل شوند؛ اما بنا به تصمیمات سازندگان جدا شد و هر کدام ساز خود را می زدند و بر پایه خود نهاده شدند.

• زمان را برده خود کنید
  

عنوان Quantum Brerak را می توان یکی از خلاقانه ترین عناوین نسل هشتمی سال 2016 دانست. در این عنوان نیروها و محتویاتی وجود دارد که کمتر در بازی های دیگر شاهد هستیم و می توان گفت هنوز ایده نوآورانه است. لایو اکشن سریالی که خرج بسیاری بر دست سازندگان آن گذاشته و همکاری سم لیک با دانشمندان هسته ای و دریافت کمی علم کوانتومی به جذاب بودن بازی کمک بسیاری کرده و داستان سرایی علمی پیچیده ای در انتظار ماست. گیمپلی ای که با زمان دست و پنجه نرم می کند و بخصوص تکنولوژی که رمدی برای آن دست و پا کرده بسیار منحصر به فرد است و تاکنون هیچ بازی از این تکنولوژی ها استفاده نکرده. 

اما باید منتظر ماند و دید که می تواند جواب انتظارات ما را بدهد و بازی را با کمترین نقص انتشار جهانی دهد؟ آیا پرچم مایکروسافت و رمدی باز به قله برافراشته می شود و رقیب خود را کنار می زند؟ 

همه چیز به 5 آوریل بر می گردد

[سجاد محمدی پور]

سلام خدمت پویان جان.

جدا از نگارش و ظاهر مقاله‌، میشه گفت مقاله‌ی جذابی ارائه دادید (حداقل برای من). قبلا هم بهت گفتم که این مقاله پتانسیل بالایی داره و با یکم توجه و حوصله، میشه انجمن رو منفجر کرد! از اینکه نشد مقاله رو بطور گروهی پیش ببریم باید ازت عذر بخوام، اما به عنوان یک کار انفرادی کارت ایول داشت! حرف‌های کلیشه‌ای (دمت گرم و خسته نباشی و مقالت حرف نداشت و...) رو میذارم برای بعد و میرم سر اصل مطلب. یادمه که توی مقالات قبلی بنده به همراه دوستان، یک سری نکات و اشکالات مقاله رو خدمتتون عرض کردیم، اما بنظر می‌رسه (قصد جسرت ندارم) شما زیاد به این نکات توجهی نمی‌کنید. برای همین اولش قصد نداشتم یک سری حرفارو بزنم اما با خوندن مقاله به وجد اومدم و به خودم گفتم که حیفه یک سری حرف‌ها زده نشه. چون اعتقاد دارم شما نویسنده‌ی خوبی هستی و این حرفارو در اولین مقاله‌ای که در انجمن ارسال کردید هم بهتون گفتم. بنده به عنوان دوست، یک سری نکات رو بهتون می‌گم و انتظار دارم که شما هم به حرفام احترام بذارید و در مقالات بعدی اون‌هارو رعایت کنید. زمانی که باهم در ارتباط بودیم، بهتون گفتم که مقدمه اندکی مشکل داره! نمی‌گم دقیقا از حرفای من پیروی کن ولی خوبه که از اصول نویسندگی دور نشیم و طبق روال پیش بریم (نه در همه‌ی موارد). مشکلات رو اونجا عرض کردم و اینجا تکرارشون نمی‌کنم. اما جدا از مقدمه یک مشکل تکراری به چشم می‌خوره. بارها و بارها گفتیم که لطف کنین و متن رو تراز از دو‌طرف بکنید! الحق و والانصاف خیلی کار راحتیه. با رعایت نکردن این نکته، در اولین نگاه مقاله خیلی بی‌نظم دیده میشه و خیلی‌ها اصلا به محتواش دقت نمی‌کنن، چون دلیل کافی برای نخوندن مقاله براشون وجود داره! تمام این نکات قابل چشم‌پوشیه تا زمانی که مشکلات نگارشی و جمله‌بندی هم وارد مقاله میشه. اینجاست که فقط کاربرایی مثل من کل مقاله رو تا ته می‌خونن و به جرعت می‌تونم بگم که اکثر کاربران فقط یه نگاه کلی به مقاله انداختن و تمام (منظور بدی از حرفم ندارما)...
توی مقاله یه جاهایی از لحن عامیانه استفاده کردید که از نظر اساتید انجمن، چندان صلاح نیست و نباید این کارو کرد. حتی اگه مقصود طنزآمیز کردن و یا  جذاب کردن یه جمله باشه... در مورد پاراگراف بندی‌ها هم قبلا توضیح دادن دوستان. در کل برای هیچ لزومی نیست که با ایجاد پاراگراف‌های کوتاه مقاله زو طولانی جلوه بدین. گاهی اوقات با نوشتن یک یا چند جمله‌ی کوتاه وارد پاراگراف بعدی می‌شدید. در کل هدفم از این حرفا این نیست که بگم "من بلدم و بقیه بلد نیستن" و اتفاقا بر عکسه. چون تمام این حرفارو من از اساتید انجمن یاد گرفتم و اینارو به شماهم میگم، چون می‌دونم شما نویسنده‌ی خوبی هستی. امیدوارم از حرف‌های بنده ناراحت نشده باشی (که مطمعنم نشدی). زیاد روده‌درازی کردم و سرتو درد آوردم... خلاصه یه دمت‌گرم دوستانه بهت میگم بابت این مقاله و مقالات قبلیت. در کل امیدوارم در این زمینه همیشه موفق باشی و در آینده مقالات بی‌نقصی ارائه بدین...

راستی تا یادم نرفته بگم که منم قراره طی هفته‌ی آینده یک مقاله با موضوع دو بازی Uncharted 4 و QB بنویسم و تو اون مقاله قصد دارم این دو بازی رو از جهات مختلف و جالبی مورد بررسی قرار بدم. قطعا مقاله‌ی شما منبع بسیار خوبی برای این موضوع محسوب میشه و از این بابت هم ممنونم...

[Destiny]

مقاله خوبی بود ممنون از شما

به نظر من پیش نمایش سخت تر از نوشتن نقد و بررسیه چون در نقد و بررسی  بازی رو تجربه کردید و چیزایی که تجربه کردید و دونه به دونه بررسی میکنید اما در پیش نمایش  عنوانو تجربه نکردید و با یک سری اطلاعات نظیر تریلر و .... باید یک نمایش از بازی و ویژگی های اون رو به صورت یک مقاله زیبا ارائه بدید البته نقد و بررسی هم در نوع خودش سخت هست و...

در کل میخواستم بگم که کارتون عالی بود و پیش نمایش همچین عنوانی رو نوشتید و پیشرفت بزرگی محسوب میشه

پستتون هم که سنجاق شده

بهتون تبریک میگم

موفق باشید

[Writer Bot]

سلام خدمت پویان جان.

جدا از نگارش و ظاهر مقاله‌، میشه گفت مقاله‌ی جذابی ارائه دادید (حداقل برای من). قبلا هم بهت گفتم که این مقاله پتانسیل بالایی داره و با یکم توجه و حوصله، میشه انجمن رو منفجر کرد! از اینکه نشد مقاله رو بطور گروهی پیش ببریم باید ازت عذر بخوام، اما به عنوان یک کار انفرادی کارت ایول داشت! حرف‌های کلیشه‌ای (دمت گرم و خسته نباشی و مقالت حرف نداشت و...) رو میذارم برای بعد و میرم سر اصل مطلب. یادمه که توی مقالات قبلی بنده به همراه دوستان، یک سری نکات و اشکالات مقاله رو خدمتتون عرض کردیم، اما بنظر می‌رسه (قصد جسرت ندارم) شما زیاد به این نکات توجهی نمی‌کنید. برای همین اولش قصد نداشتم یک سری حرفارو بزنم اما با خوندن مقاله به وجد اومدم و به خودم گفتم که حیفه یک سری حرف‌ها زده نشه. چون اعتقاد دارم شما نویسنده‌ی خوبی هستی و این حرفارو در اولین مقاله‌ای که در انجمن ارسال کردید هم بهتون گفتم. بنده به عنوان دوست، یک سری نکات رو بهتون می‌گم و انتظار دارم که شما هم به حرفام احترام بذارید و در مقالات بعدی اون‌هارو رعایت کنید. زمانی که باهم در ارتباط بودیم، بهتون گفتم که مقدمه اندکی مشکل داره! نمی‌گم دقیقا از حرفای من پیروی کن ولی خوبه که از اصول نویسندگی دور نشیم و طبق روال پیش بریم (نه در همه‌ی موارد). مشکلات رو اونجا عرض کردم و اینجا تکرارشون نمی‌کنم. اما جدا از مقدمه یک مشکل تکراری به چشم می‌خوره. بارها و بارها گفتیم که لطف کنین و متن رو تراز از دو‌طرف بکنید! الحق و والانصاف خیلی کار راحتیه. با رعایت نکردن این نکته، در اولین نگاه مقاله خیلی بی‌نظم دیده میشه و خیلی‌ها اصلا به محتواش دقت نمی‌کنن، چون دلیل کافی برای نخوندن مقاله براشون وجود داره! تمام این نکات قابل چشم‌پوشیه تا زمانی که مشکلات نگارشی و جمله‌بندی هم وارد مقاله میشه. اینجاست که فقط کاربرایی مثل من کل مقاله رو تا ته می‌خونن و به جرعت می‌تونم بگم که اکثر کاربران فقط یه نگاه کلی به مقاله انداختن و تمام (منظور بدی از حرفم ندارما)...
توی مقاله یه جاهایی از لحن عامیانه استفاده کردید که از نظر اساتید انجمن، چندان صلاح نیست و نباید این کارو کرد. حتی اگه مقصود طنزآمیز کردن و یا  جذاب کردن یه جمله باشه... در مورد پاراگراف بندی‌ها هم قبلا توضیح دادن دوستان. در کل برای هیچ لزومی نیست که با ایجاد پاراگراف‌های کوتاه مقاله زو طولانی جلوه بدین. گاهی اوقات با نوشتن یک یا چند جمله‌ی کوتاه وارد پاراگراف بعدی می‌شدید. در کل هدفم از این حرفا این نیست که بگم "من بلدم و بقیه بلد نیستن" و اتفاقا بر عکسه. چون تمام این حرفارو من از اساتید انجمن یاد گرفتم و اینارو به شماهم میگم، چون می‌دونم شما نویسنده‌ی خوبی هستی. امیدوارم از حرف‌های بنده ناراحت نشده باشی (که مطمعنم نشدی). زیاد روده‌درازی کردم و سرتو درد آوردم... خلاصه یه دمت‌گرم دوستانه بهت میگم بابت این مقاله و مقالات قبلیت. در کل امیدوارم در این زمینه همیشه موفق باشی و در آینده مقالات بی‌نقصی ارائه بدین...

راستی تا یادم نرفته بگم که منم قراره طی هفته‌ی آینده یک مقاله با موضوع دو بازی Uncharted 4 و QB بنویسم و تو اون مقاله قصد دارم این دو بازی رو از جهات مختلف و جالبی مورد بررسی قرار بدم. قطعا مقاله‌ی شما منبع بسیار خوبی برای این موضوع محسوب میشه و از این بابت هم ممنونم...

برادر شما رو سر من جا داری این حرفا چیه
تمام نکات رو در مقاله بعدی به صورت جدی دنبال و تا حد امکان حلشون می کنم
تشکر بسیار زیاد از گفتن مشکلات من امیدوارم مقالات رو من همیشه زیر نظر داشته باشید
مشتاقیم ببینیم چه سورپرایز هایی ارائه می دید 
در هر زمینه توی کارهات موفق باشی 

---

مقاله خوبی بود ممنون از شما

به نظر من پیش نمایش سخت تر از نوشتن نقد و بررسیه چون در نقد و بررسی  بازی رو تجربه کردید و چیزایی که تجربه کردید و دونه به دونه بررسی میکنید اما در پیش نمایش  عنوانو تجربه نکردید و با یک سری اطلاعات نظیر تریلر و .... باید یک نمایش از بازی و ویژگی های اون رو به صورت یک مقاله زیبا ارائه بدید البته نقد و بررسی هم در نوع خودش سخت هست و...

در کل میخواستم بگم که کارتون عالی بود و پیش نمایش همچین عنوانی رو نوشتید و پیشرفت بزرگی محسوب میشه

پستتون هم که سنجاق شده

بهتون تبریک میگم

موفق باشید

بله واقعا پیش نمایش نوشتنش سخته و لازمه بهتون بگم من اولین باریه که پیش نمایش می نویسم
از لطف شما نهایت سپاسو دارم و امیدوارم خودتون هم در نویسندگی همیشه موفق باشی

---

مقاله خوبی بود ممنون از شما

به نظر من پیش نمایش سخت تر از نوشتن نقد و بررسیه چون در نقد و بررسی  بازی رو تجربه کردید و چیزایی که تجربه کردید و دونه به دونه بررسی میکنید اما در پیش نمایش  عنوانو تجربه نکردید و با یک سری اطلاعات نظیر تریلر و .... باید یک نمایش از بازی و ویژگی های اون رو به صورت یک مقاله زیبا ارائه بدید البته نقد و بررسی هم در نوع خودش سخت هست و...

در کل میخواستم بگم که کارتون عالی بود و پیش نمایش همچین عنوانی رو نوشتید و پیشرفت بزرگی محسوب میشه

پستتون هم که سنجاق شده

بهتون تبریک میگم

موفق باشید

بله واقعا پیش نمایش نوشتنش سخته و لازمه بهتون بگم من اولین باریه که پیش نمایش می نویسم
از لطف شما نهایت سپاسو دارم و امیدوارم خودتون هم در نویسندگی همیشه موفق باشی

[Free man]

سلام
برم شام میام نظرمو تکمیل میکنم کامل کامل!   ( نظر دادم که مطلب خوبت بیاد بالا و نظر بخوره تا میام!  )

10 مین و8 ( ده دقیقه صبر پیشه کنید!   )

[Writer Bot]

سلام
برم شام میام نظرمو تکمیل میکنم کامل کامل!   ( نظر دادم که مطلب خوبت بیاد بالا و نظر بخوره تا میام!  )

10 مین و8 ( ده دقیقه صبر پیشه کنید!   )

شما لطف داری برادر 
نوش جان

[Free man]

خب من برگشتم! ( شامم خوردم   )

اول چند خط اول مقدمه

قدم به نسل هشتم گذاشته ایم، جایی که دو شرکت متفاوت پا به عرصه معرفی عناوین انحصاری خود گذاشته اند و آنقدر این بازی ها لذت بخش هستند که تجربه آن ها خالی از لطف نباشد؛ اما سونی با آن جاه طلبی تحسین برانگیزش عناوینی انتشار داد که تا دنیا پابرجاست از آن ها به عنوان مرکز دنیای بازیباز ها ؟ یعنی چی؟ یاد می شود، جایی که با ادامه عناوین شاهکاری مانند Uncharted 4: A Theif s End همراه هستیم و در واقع به نقطه اوج مطلب رسیدیم، یعنی در حال حاضر سونی در اوج است

1- انتشار داد یکم چیزه
2- مرکز دنیای بازیبازها از اون چیز تر
3- ما شاهد انتشار ادامه سری «آنچارتد» هستیم! نه نسخه چهارم...
4- اوج مطلب؟! مگه پیشنمایش آنچارتده و اینجا اوج هست؟! 

سری Max Payne و Alan wake را در فاکتور خود جای داده 

باید بگی کارنامه

اینم آخرین جمله از مقدمه!

 یکی از موردانتظارترین اثرهای سال 2016 متعلق به این عنوان است

غلطه این جمله! حداقل باید بگی

یکی از مورد انتظارترین عناوین سال 2016 همین بازی است

کلا زیادی اشتباه از علائم نگارشی استفاده کردی + جمله بندی ها مشکل داشت!   دیگه بقیه مقدمه خودت بخوان

اینجا

. جالب است بدانید اهنگ پایانی مکس پین 2 به نام ( خداحافظی دیرهنگام ) که در مراحل

چرا گذاشتی تو پرانتز و قرمزش کردی؟!  باید بگی «خداحافظی دیر هنگام»

خوب از خود متن گذر کنیم و برسیم کلام آخر! اینجا جمله ت مفعول نداره....!

می توان گفت هنوز ایده نوآورانه است. ....  هنوز این ایده 

 را با کمترین نقص انتشار جهانی دهد؟

منتشر می کند

موفق باشی عزیز  مقاله خوبی بود  خسته نباشی

به امید مطالبی جامع تر از سوی شما