زجر و بد بختی | قسمت دوم

[Geralt-Of-Rivia]

به نام خدا

 عنوان داستان :زجر و بدختی              سبک داستان : ترسناک              نویسنده : امیر محمد رضوانی

سخن نویسنده :

واقعا معذرت میخوام بابت دی شدن داستان ... به دلیل کمبود وقت دیر نوشتم.

اگر قسمت قبلی یادتان رفته به لینک زیر وارد شوید :

https://forum.gamefa.com/Thread-%D8%B2%D...9%88%D9%84

پیشنهاد می کنم به دلیل طولانی شدن زمان مطالعه فرمایید .

شروع داستان :

 

سقف لحظه به لحظه به زمین نزدیک‌تر می‌شود.

سامانتا با دستان لرزانش به سمت سومین جسد حرکت می‌کند.

کنار جسد می‌نشیند و چاقو را بدون اندکی تامل در بدن او فرو می‌کند و بدنش را می‌شکافد.

خون به صورت سم می‌پاشد ولی سم اهمیتی نمی‌دهد ... جسم نقره ای رنگی را در معده ی جسد مشاهده می‌کند.

حالت تهوع خود را کنترل می‌کند و کلید را از بدن جسد خارج می‌کند.

با سرعت به سمت در می‌رود و در را باز می‌کند.

به دیوار تکیه می‌دهد و نفس عمیقی می‌کشد ... با صدای فریادی از جای خود می‌پرد.

.

.

.

ویلیام : اه ... چقدر اینجا کثیفه ... چند وقته کسی اینجا نیومده؟

قطره‌های آویزان سقف بر چاله‌های پر از آب زمین می‌ریختند.

محیط بسیار تاریک بود و فقط نور کمی دیده می‌شود.

ویلیام : چقدر اینجا بوی خون میاد ... از این بود بدم میاد.

اسلحه اش را از بغل شلوارش خارج می‌کند و چراغ قوه ی اسلحه اش را نیز روشن می‌کند.

اطراف را به چراغ قوه چک می‌کند.

تکه کاغذی را بر روی زمین می‌بیند و آن‌ را بر‌می‌دارد.

بر روی کاغذ نوشته شده بود:

"18 مارچ 2010

روز زنده‌ کردن انسان‌‌ها"

ویلیام : چه معنی میتونه داشته باشه؟

پشت کاغذ را نیز نگاهی انداخت و چیزی جز قطره های خون ندید.

از جایش بلند شد.

ناگهان از اتاق بغل صدای آژیری بلند شد.

ویلیام نور قرمز رنگی را از لای در دید که خاموش و روشن می‌شود.

آرام آرام به اتاق نزدیک شد و وارد اتاق شد.

صدای عجیبی به گوشش می‌رسید ... به سمت دیوار رفت و پشت آن تکیه داد.

نفس عمیقی کشید و آن سمت را نگاهی کرد.

فردی بر روی زمین  دراز کشیده بود و در حال خوردن چیزی بود.

ویلیام از پشت دیوار خارج شد و تفنگ را بر روی صورت او نشانه گرفت.

موجود دست از خوردن بر‌داشت ... سرش‌را بالا برد و با دهان خونی به ویلیام نگاهی انداخت.

برق قطع شد ... ویلیام تفنگش را به عقب آورد و اطراف خود را نگاهی انداخت.

صدای قدم زدن و خوردن از همه‌جا شنیده می‌شد.

ویلیام به در خود میچرخید و به شدت دلهره داشت.

نفس نفس زنان چراغ قوه‌ی اسلحه‌اش را روشن کرد.

موجود در مقابل‌ او قرار داشت.

.

.

.

سم با سر‌عت‌ به سمت طبقه‌ی بالا حرکت کرد.

در راه چند بار زمین خود و بلند شد .

فریاد لحظه به لحظه بلند‌تر می‌شد.

سم به سرعت به طبقه ی بالا رسید .

او در نیمه‌بازی را دید ... نور از داخل در نمایان بود و سم با شک به داخل آن شتافت.

نور چشمش را اذیت می‌کند ... دستش را مقابل نور قرار می‌دهد تا چشمش را ازار ندهد.

کریس به تختی به شکل عمودی متصل شده بود و جلو را نگاه می‌کرد.

لوله‌ها خاکستری رنگ و خونی به اون نزدیک و نزدیک تر می‌شدند.

صدایی‌از داخل بلندگوشنیده می‌شود.

صدای ناشناس : خوشحالم که‌از امتحان قبلی پیروز در‌اومدی ... این یک

امتحان جدیده ... زمین رو نگاه کن.

یک ترازو بر روی زمین قرار داره ... تو باید یکی‌از انگشتاتو قطع کنی و بر روی ترازو قرار بدی.

شوک‌بسیارعجیبی به سامانتا وارد شد ... نمیدانست که باید چه انتخابی کند.

سامانتا : به هر‌حال جان یک انسان‌از انگشت‌من با‌ارزش تره.

چاقو‌را برداشت ... دستش‌را بر روی‌میز قرار‌داد.

با استرس فراوان و لرزان‌لرزان چاقو‌را بر روی‌انگشت سبابه‌اش قرار‌داد .

از طرفی‌ترس‌از درد و از طرفی داد و فریاد و کریس مانع‌از کار او می‌شد.

بر ترسش غلبه کرد و شروع‌کرد به بریدن .

تکه‌ای‌از لباس خود‌را کند و زیر‌دندان‌هایش قرار‌داد .

خون‌از بغل انگشتانش جاری شد ... سامانتا نتوانست درد‌‌را تحمل کند و جیغ بلندی کشید .

به کارش ادامه‌داد و انگشتش را به‌طور کامل قطع کرد.

تاب نیاورد و به سرعت انگشتش‌را بر‌روی ترازو انداخت.

حرکت لوله‌ها فطع شد.

سامانتا بر روی زمین افتاده‌بود و دستش‌را فشار می‌داد تا خونی‌از بدنش نرود.

تکه‌ای از لباسش‌را بر روی انگشتش قرار‌داد.

به سمت کریس رفت و درستش‌را باز کرد .

کریس بر‌روی زمین افتاد .

سرفه کنان‌ از سامانتا تشکری کرد و سعی کرد که بلند شود.

چراغ قرمزی روشن شد.

در کم کم در حال بسته شدن بود.

سامانتا : عجله کن ... باید به اون در برسیم .

سم کریس را از روی زمین بلند کرد و لنگ لنگان به سمت در حرکت کرد.

کریس : اون پشت رو ببین .

موجودی سیاه‌رنگ در حال تماشای آن ها بود.

سم : دیدمش ... بهتره فرار کنیم.

سم و کریس از زیر در رد شدند و در بسته شد.

کریس بر روی زمین نشست و به دیوار تکیه داد ... نفس عمیقی کشید .

ناگهان فردی محکم به دیوار کوبید و گفت : بچه ها خواهشا در‌را باز کنید.

یه چیزی اینجاست.

سم نگاهی به در انداخت.